celikci
New member
Creamfields geri döndüğünde neredeyse on yıllık bir aradan sonra bu 16 ve 17 Kasım'da, birden fazla şey farklı hissettirecek. 2015 baskısı için biletler yaklaşık 1.000 pesoya mal oluyor. Bugün, günlük geçiş ücreti tam anlamıyla bu değerin 90 katıdır. Dokuz yıl önce, o zamanki son gününde, Elektroniğin cenneti binlerce meraklıyı Costanera Sur'da topladı. efsanevi tarihi boyunca en çok tekrarlanan mekanlardan biri.
Ancak bu ay bisiklet yeni bir ev seçecek: Aralık ayında Buenos Aires Trap festivaline de ev sahipliği yapan Villa Soldati'deki Şehir Parkı. 15 yıllık ardışık baskılar dizisi sırasında (2001'den 2015'e kadar), Ülkedeki mükemmel elektronik müzik festivali, bu tarzın tarihine yan yana eşlik etti. Bu arada hükümet değişiklikleri ve devalüasyonlar yaşandı, Spotify fiziksel formata karşı mücadeleyi kazandı ve rock yerel dinleyicinin beğenisindeki merkeziliğini kaybetti. Sırayla, Dans müziği, bugün nesillere yayılan uzmanlaşmış bir izleyici kitlesiyle kendi rüşdünü kazandı ve bu, her alt türü kulaktan tanır (ritimli her şeye “yürüyen müzik” denildiği zamanı hatırlıyor musunuz?).
O halde Creamfields tarzının geri dönüşünün bugün aynı zamanda elektronik müzikteki diğer büyük akımın da katılımcısı olduğu neredeyse aşikar hale geliyor: kadın DJ'lerin dünyanın ana sahnelerini fethetmesi.
2024 Creamfields tablosu bugün daha büyük bir gerçeği ortaya koyuyor: Dans artık sadece erkeklerin bölgesi değil. cinsiyet
İlk Creamfields'ın kadrosunu bulmak göründüğü kadar kolay bir iş değil. Ancak 2001 küratörlüğü bize yüzyılın başındaki sahnenin “kim-kimdir”i hakkında genel bir bakış sunmanın yanı sıra neyin eksik olduğunu da ortaya koyuyor: Romina Cohn ve merhum Carla Tintoré istisnaları dışında, kadınlar esas olarak onun yokluğu nedeniyle parlıyor.
2024 tablosunda kadın cinsiyetin daha büyük bir payı, günümüzde dansın artık sadece erkeklerin alanı olmadığını ortaya koyuyor. Amerikalı The Blessed Madonna'dan Rus Nina Kraviz'e ve yerel yeteneklere kadar bir düzineden fazla kadın DJ bunu kanıtlıyor. Göz ardı edildi, az maaş aldı ve turnikelerin arkasında yetenekleri sorgulandı. Artık birçoğu ana festival zamanlarını işgal ediyor. Sol Ortega, Viva'ya bunun yavaş ama istikrarlı bir şekilde gelişen bir değişim olduğunu söylüyor.
Cinsiyetçiliğin ötesinde
Sol (31) bugün ulusal sahnenin kahramanlarından biridir. On yılı aşkın süredir müzik çalan Buenos Aires'li DJ, ayın 17'si Pazar günü saat 16:00'daki sette house, tekno ve diğer sesleri karıştıracağı bir performans sergileyecek. Creamfields'ın dönüşüne katılmak, her zaman yükselişte olan bir kariyerin teyididir: Sol dünyayı dolaşıyor, faturayı referanslarıyla paylaşıyor ve hatta Maquina Latina adında bir plak şirketinin küratörlüğünü yapıyor ve burada yeni seslere sahneye çıkma fırsatı veriyor. Ancak dünya standartlarında bir DJ olmanın bazı tuzakları da vardı.
Nina Kraviz, başka bir kadın DJ.
“Başladığımda çok az kişi olduğumuzu hissettim. Yaptığım işe güvenmeme neden olan cinsiyetçilik ve yorum durumlarıyla karşılaştım. Şans eseri, birkaç yıl önce feminist devrimle ve pandemiden sonra işler çok değişti” diyor Sol Now. Kadrolarda kadınlara daha fazla yer görüyor, bunu kısmen festivallerdeki kadın kotası politikalarına atfediyor. “İlk başta bana kotalar biraz göz boyama gibi geldi ve müzikle ilgili tartışmayı başka yöne çevirebilirdi, ancak görünürlük sağlamak gerekiyordu” diye itiraf ediyor, daha önce sahnede çok az DJ gördüğünü hatırlıyor.
Sol'un kariyeri yakın bir referansla başladı: babası. Aynı zamanda DJ'ti. Böylece, Küçük yaşlardan itibaren kendi tarzını bulmaya başlamak için bir tepsiye ayrıcalıklı erişime sahipti: Her şey doğal olarak onu babasının elektroniğe olan sevgisinin peşinden gitmeye yöneltti. Ancak Buenos Aires'teki ilk partisinde sahnede bir kadınla karşılaştı ve gidilecek yolun bu olduğunu gerçekten hissetti. Efsanevi Richie Hawtin'in plak şirketinden DJ Magda'nın canlı yayında onu parçalamasına tanık olmak belirleyici oldu.. “Onu orada, birkaç erkeğin arasında, işini yaparken görmek bana çok ilham verdi. İşte o an ben de kendimi o yerde gördüm” diye anımsıyor Sol.
Sanatçı için, Yavaş yavaş kadınların ve farklılıkların sahnedeki rolü kabul edildi, bunu iyi yapıp yapamayacaklarına dair sürekli sorgulama olmadan. Ancak hala gidilecek çok yol olsa da Sol, yalnızca “kadın DJ” etiketine odaklanmanın dikkatimizi dağıttığı konusunda uyarıyor: DJ olarak anılmaya hazırlar. Ve nokta.
DJ'lerin yaşamı ve ruh sağlığı konusunda büyük bir tabu var.
Sol, kesintisiz parti yaşam tarzını ve bir parti gurusu olarak DJ'i idealleştiren bir sektörde, elektronik alanında kendi yolunu çizmeye başladığında, nefes almak için bir mola vermek göründüğünden daha karmaşıktı.
Şafağa kadar süren setler, uykusuz geceler, aynı hafta içinde yarım düzine şehir turları… Bu arada, her randevuda müziği farklı bir izleyici kitlesi önünde, taze ve fark edilir bir aşınma olmadan miksleme cesaretini toplamanın zamanı geldi. Stresin zirvesi için ideal bir kokteyldir.
Sol karşılaştığı zorluklardan bahsetmekten çekinmiyor. panik atak ve anksiyete dahil. Turnenin kaosuna karşı bir denge bulmak arzudan çok bir aciliyetti, ancak bugün kişisel hayatı ile müziği dengelemenin kendisi için hala zor olduğunu kabul ediyor.
Klasik elektronik müzik festivali Creamfields, City Park'ta düzenlenecek.
“İnsanlar DJ'lerin her zaman parti yaptığını düşünüyor ancak çoğu zaman bunun arkasında yatan işi göremiyorlar: yolculuklar, uykusuz geceler, yalnızlıkdiye açıklıyor. Artık bir sonraki hedefi, biriyle daha sık seyahat edebilmek, böylece sadece turlardan döndüğünde eşi ve ailesiyle daha fazla zaman geçirebilmek.
Yıllar geçtikçe, Sol, profesyonel yaşamının telaşlı temposuyla baş etmeyi öğrenmek için terapide bir müttefik buldu.. Ancak zihinsel sağlığın bitmiş bir konuşma olmaktan çok uzak olduğunun altını çiziyor. “Bu konuda çok büyük bir tabu var. İnsanlar bunun bir irade meselesi olduğuna inanıyor: Eğer dünyayı geziyor ve sevdiğiniz şeyi yapıyorsanız neden her zaman mutlu olmuyorsunuz? “Kötü bir zaman geçirdiğinizi anlamıyorlar.”diye düşünüyor.
Değişimine yardımcı olmanın yanı sıra, profesyonel yardıma başvurmak ve hissettiklerini dışsallaştırmak, yeteneklerine daha fazla güven duymasını sağladı. Başlangıçta Sol, kadınlara yer vermeyi henüz öğrenmemiş bir ortamda kendini çoğunlukla yabancı gibi hissediyordu. “Çok içe dönük biriyim ve birçok insanın önünde olmak benim için zordur. ki bu bir DJ olarak oldukça karmaşık bir şeydir. Ben geldiğimde de bazı zorbalıklar vardı; kadınların olay yerinde ne yaptığını anlamadılar” diyor. “Artık yaptıklarınızı beğenecek ve beğenmeyecek insanlar olduğunu anladım ve bu mükemmel.”
Ancak bu ay bisiklet yeni bir ev seçecek: Aralık ayında Buenos Aires Trap festivaline de ev sahipliği yapan Villa Soldati'deki Şehir Parkı. 15 yıllık ardışık baskılar dizisi sırasında (2001'den 2015'e kadar), Ülkedeki mükemmel elektronik müzik festivali, bu tarzın tarihine yan yana eşlik etti. Bu arada hükümet değişiklikleri ve devalüasyonlar yaşandı, Spotify fiziksel formata karşı mücadeleyi kazandı ve rock yerel dinleyicinin beğenisindeki merkeziliğini kaybetti. Sırayla, Dans müziği, bugün nesillere yayılan uzmanlaşmış bir izleyici kitlesiyle kendi rüşdünü kazandı ve bu, her alt türü kulaktan tanır (ritimli her şeye “yürüyen müzik” denildiği zamanı hatırlıyor musunuz?).
O halde Creamfields tarzının geri dönüşünün bugün aynı zamanda elektronik müzikteki diğer büyük akımın da katılımcısı olduğu neredeyse aşikar hale geliyor: kadın DJ'lerin dünyanın ana sahnelerini fethetmesi.
2024 Creamfields tablosu bugün daha büyük bir gerçeği ortaya koyuyor: Dans artık sadece erkeklerin bölgesi değil. cinsiyet
İlk Creamfields'ın kadrosunu bulmak göründüğü kadar kolay bir iş değil. Ancak 2001 küratörlüğü bize yüzyılın başındaki sahnenin “kim-kimdir”i hakkında genel bir bakış sunmanın yanı sıra neyin eksik olduğunu da ortaya koyuyor: Romina Cohn ve merhum Carla Tintoré istisnaları dışında, kadınlar esas olarak onun yokluğu nedeniyle parlıyor.
2024 tablosunda kadın cinsiyetin daha büyük bir payı, günümüzde dansın artık sadece erkeklerin alanı olmadığını ortaya koyuyor. Amerikalı The Blessed Madonna'dan Rus Nina Kraviz'e ve yerel yeteneklere kadar bir düzineden fazla kadın DJ bunu kanıtlıyor. Göz ardı edildi, az maaş aldı ve turnikelerin arkasında yetenekleri sorgulandı. Artık birçoğu ana festival zamanlarını işgal ediyor. Sol Ortega, Viva'ya bunun yavaş ama istikrarlı bir şekilde gelişen bir değişim olduğunu söylüyor.
Cinsiyetçiliğin ötesinde
Sol (31) bugün ulusal sahnenin kahramanlarından biridir. On yılı aşkın süredir müzik çalan Buenos Aires'li DJ, ayın 17'si Pazar günü saat 16:00'daki sette house, tekno ve diğer sesleri karıştıracağı bir performans sergileyecek. Creamfields'ın dönüşüne katılmak, her zaman yükselişte olan bir kariyerin teyididir: Sol dünyayı dolaşıyor, faturayı referanslarıyla paylaşıyor ve hatta Maquina Latina adında bir plak şirketinin küratörlüğünü yapıyor ve burada yeni seslere sahneye çıkma fırsatı veriyor. Ancak dünya standartlarında bir DJ olmanın bazı tuzakları da vardı.
Nina Kraviz, başka bir kadın DJ.
“Başladığımda çok az kişi olduğumuzu hissettim. Yaptığım işe güvenmeme neden olan cinsiyetçilik ve yorum durumlarıyla karşılaştım. Şans eseri, birkaç yıl önce feminist devrimle ve pandemiden sonra işler çok değişti” diyor Sol Now. Kadrolarda kadınlara daha fazla yer görüyor, bunu kısmen festivallerdeki kadın kotası politikalarına atfediyor. “İlk başta bana kotalar biraz göz boyama gibi geldi ve müzikle ilgili tartışmayı başka yöne çevirebilirdi, ancak görünürlük sağlamak gerekiyordu” diye itiraf ediyor, daha önce sahnede çok az DJ gördüğünü hatırlıyor.
Sol'un kariyeri yakın bir referansla başladı: babası. Aynı zamanda DJ'ti. Böylece, Küçük yaşlardan itibaren kendi tarzını bulmaya başlamak için bir tepsiye ayrıcalıklı erişime sahipti: Her şey doğal olarak onu babasının elektroniğe olan sevgisinin peşinden gitmeye yöneltti. Ancak Buenos Aires'teki ilk partisinde sahnede bir kadınla karşılaştı ve gidilecek yolun bu olduğunu gerçekten hissetti. Efsanevi Richie Hawtin'in plak şirketinden DJ Magda'nın canlı yayında onu parçalamasına tanık olmak belirleyici oldu.. “Onu orada, birkaç erkeğin arasında, işini yaparken görmek bana çok ilham verdi. İşte o an ben de kendimi o yerde gördüm” diye anımsıyor Sol.
Sanatçı için, Yavaş yavaş kadınların ve farklılıkların sahnedeki rolü kabul edildi, bunu iyi yapıp yapamayacaklarına dair sürekli sorgulama olmadan. Ancak hala gidilecek çok yol olsa da Sol, yalnızca “kadın DJ” etiketine odaklanmanın dikkatimizi dağıttığı konusunda uyarıyor: DJ olarak anılmaya hazırlar. Ve nokta.
DJ'lerin yaşamı ve ruh sağlığı konusunda büyük bir tabu var.
Sol, kesintisiz parti yaşam tarzını ve bir parti gurusu olarak DJ'i idealleştiren bir sektörde, elektronik alanında kendi yolunu çizmeye başladığında, nefes almak için bir mola vermek göründüğünden daha karmaşıktı.
Şafağa kadar süren setler, uykusuz geceler, aynı hafta içinde yarım düzine şehir turları… Bu arada, her randevuda müziği farklı bir izleyici kitlesi önünde, taze ve fark edilir bir aşınma olmadan miksleme cesaretini toplamanın zamanı geldi. Stresin zirvesi için ideal bir kokteyldir.
Sol karşılaştığı zorluklardan bahsetmekten çekinmiyor. panik atak ve anksiyete dahil. Turnenin kaosuna karşı bir denge bulmak arzudan çok bir aciliyetti, ancak bugün kişisel hayatı ile müziği dengelemenin kendisi için hala zor olduğunu kabul ediyor.
“İnsanlar DJ'lerin her zaman parti yaptığını düşünüyor ancak çoğu zaman bunun arkasında yatan işi göremiyorlar: yolculuklar, uykusuz geceler, yalnızlıkdiye açıklıyor. Artık bir sonraki hedefi, biriyle daha sık seyahat edebilmek, böylece sadece turlardan döndüğünde eşi ve ailesiyle daha fazla zaman geçirebilmek.
Yıllar geçtikçe, Sol, profesyonel yaşamının telaşlı temposuyla baş etmeyi öğrenmek için terapide bir müttefik buldu.. Ancak zihinsel sağlığın bitmiş bir konuşma olmaktan çok uzak olduğunun altını çiziyor. “Bu konuda çok büyük bir tabu var. İnsanlar bunun bir irade meselesi olduğuna inanıyor: Eğer dünyayı geziyor ve sevdiğiniz şeyi yapıyorsanız neden her zaman mutlu olmuyorsunuz? “Kötü bir zaman geçirdiğinizi anlamıyorlar.”diye düşünüyor.
Değişimine yardımcı olmanın yanı sıra, profesyonel yardıma başvurmak ve hissettiklerini dışsallaştırmak, yeteneklerine daha fazla güven duymasını sağladı. Başlangıçta Sol, kadınlara yer vermeyi henüz öğrenmemiş bir ortamda kendini çoğunlukla yabancı gibi hissediyordu. “Çok içe dönük biriyim ve birçok insanın önünde olmak benim için zordur. ki bu bir DJ olarak oldukça karmaşık bir şeydir. Ben geldiğimde de bazı zorbalıklar vardı; kadınların olay yerinde ne yaptığını anlamadılar” diyor. “Artık yaptıklarınızı beğenecek ve beğenmeyecek insanlar olduğunu anladım ve bu mükemmel.”