celikci
New member
Ellerde gözlükler, tebrik kucaklaşmaları ve yeniden buluşmalar. Ziyaretçiler dolaşıyor, düşünüyor ve konuşuyor. Bütün bunlar açılışlarda oluyor, ancak sayıları 14 ile çarpılıyor. Perşembe öğleden sonraları, çeşitli seyirciler binanın birinci katındaki binaya girip çıkıyor. Larreta Galerisi; 800 metrekarelik alan Bu aydan itibaren 14 sanat galerisine ait olacaklar. Her 45 günde bir, sadece eş zamanlı olarak sergi açmakla kalmayacak, aynı zamanda okumalar, canlı müzik ve diğer etkinlikleri de planlayacaklar.
Bir kriz bağlamında topluluk içinde çalışmak projenin ana dayanağı olabilir. “Birçoğumuz aynı yönde çalıştığı için bunu yapabildik”öneriyor Barbara Echevarria kurucularından biri İLİŞKİ ve Merkezi İLİŞKİ yanında Oli Martínez, Gabriela Gabelich, Ignacio Meroni, Sasha Dávila ve Fernando Ferreyra. “Ülkede sanat için çok zor bir dönem, böyle zamanlar hem duygusal hem de profesyonel anlamda enerji toplamak için uygun zamanlar” diye ekliyor.
asefalusEchevarría'nın yönettiği galeri, yoldan geçenlerin merdiven çıkarken karşılaştığı ilk galerilerden biri. Hediyeler mimar ve aydınlatma sanatçısı Magdalena Molinari'nin kişisel sergisiİki grup ışığın güneşin atmosfer üzerindeki etkisini araştırdığı. Bunlardan birinde gökyüzünün 24 saati üç dakikada yeniden canlandırılıyor. “Bu, sanatçının gün doğumu ve gün batımı karışımı bir şekilde icat ettiği, var olmayan bir şey.” Yorumlar. Geceleri nehirde yakalanan bir şehrin gerçeküstü etkisine gönderme yapan, zemine yansıtılan statik renklerden oluşan serinin aksine, bu ışıklar her zaman değişiyor ve böylece değişim düşünmeye davet ediyor.
“İnsanların evlerinde Miró ya da Van Gogh'un bir eserinin röprodüksiyonunu bulundurması bugün hâlâ çok yaygın. Eğer o posteri çerçevelettirip üzerine cam koyarsanız, değeri daha pahalı olur ve yatırım yapabileceğiniz parayı genç bir sanatçının çağdaş sanat eserine harcamış olursunuz. Ayrıca, Bunlar yaşayan parçalar, çünkü sanatçıları yaşıyor ve evrenleriyle, yaratmaya devam ederek işlerine yeni bir anlam kazandıran bir bağlantı oluşuyor. çalışma duvarda asılı kalırken, zamanla gelişiyor” diyor galeri müdürü.
Bárbara Echeverría, Acéfala'nın yöneticisi ve Central Affair'in kurucusu. Emmanuel Fernández'in fotoğrafı.
“Eser satın alan halk hâlâ çok spesifik; konuyu bilen az sayıda kişinin oluşturduğu neredeyse niş bir pazar. Ülkedeki galeri ve sanatçı sayısının, sahip olduğumuz pazarla tutarlı olmaması, Eğer o pazarı gerçek stratejilerle büyütemezsek, tüm bu projelerin zaman içinde hayatta kalma şansı yok” diyor. “Birinin yapması gerekiyor görsel sanatın gizemini açığa çıkarın, onu halka yaklaştırın. Müzeler Gecesi popüler bir başarı, bu da ilginin belki de Olan şu ki, insanlar kalabalığın koruduğu bu durumlara giriyorlar ve bundan bu kadar keyif almalarının nedeni de bu. Buranın tarihi bir alışveriş merkezi olması, bu türden 'anonimlik koridoru', Geleneksel sanat galerisinde insanlar eserlerin fiyatlarını sormaktan rahatsız olurken, bu sizin rahat bir şekilde dolaşıma girmenizi sağlıyor” diye belirtiyor.
Dönüştürülmüş projeler ve cinsellik üzerine bahse giren galeri
Bu koridorlar, aynı rotanın ilerisinde, Wünschyalnızca adanmış bir galeri cinsellik, beden ve yakınlık temaları. Mevcut örneğinizde Bu bir aşk şarkısısanatçı Daniel Juarez Arzuların birleşimi ve zevklerinin farklı etkiler üzerine inşası üzerinde çalışıyor. Uygulaması kullanımından başlar bir şekilde manevi olan başka görüntülerin yaratılmasına yönelik pornografik dergiler, piramitler veya daireler gibi kutsal şekillerle yaşam dürtüsünden söz eden. “İşbirliğiyle çalışmak harika çünkü İnanmasanız bile galeri sahibi olmak çok zor bir iştir. İnsan kendini çok yalnız hissediyor. Aynı şeyleri yaşayan başkalarıyla birlikte olmak, bir sergi için eserlerin nasıl aydınlatılacağından diğer her şeye kadar kararlar vermenize yardımcı oluyor,” diye vurguluyor mekanın yöneticisi Ignacio Meroni.
O URRA projesi sanatsal konutlar kendi adına ilk galerisini bu merkezde kurar. URRA HIP-HiP. “Biz sanatçıları değil, onların örneklerini temsil ediyoruz. bir yandan eserlerin görünürlüğüne yardımcı olmak, diğer yandan daha fazla sanat misafirliği gerçekleştirebilmek için fon toplamak amacıyla.“, hesap Melina Berkenwald2010 yılındaki kuruluşundan bu yana dünyanın dört bir yanından 400'den fazla sanatçıyı ağırlayan galeri ve misafir sanatçı organizasyonunun yöneticisi. Sanatçılar Buenos Aires'in hem şehrinde hem de eyaletinde farklı mekanlarda bulunuyordu. ve Şu anda Buenos Aires şehir merkezinde bulunan bir alanda faaliyet gösteriyorlar.
Larreta Galerisi'ne 14 sanat galerisi kuruldu. Emmanuel Fernández'in fotoğrafı.
“Bu göçebe bir proje ama şimdi Sonunda değişen, federal ve uluslararası sergiler yapma fikriyle bu sabit galeriyi açtık.. Prensip olarak şehirde temsili olmayan sanatçılara çağrıda bulunmak istiyoruz.” Tesisin ilk örneği bir dizi etkinliğin açılışını yapıyor Eserleri birbirini tamamlayan sanatçılar ve/veya gruplar arasındaki bağlaçlar, çiftler. başlıklı gerçeklik ilkesiVe Bu vesileyle, Santiago Iturralde'nin samimi ve varoluşsal tablolarını Unión Textiles Semillas'ın kumaşlarıyla diyaloğa getiriyor. Tucumán'dan kendi manzaralarının, geleneklerinin, bölgelerinin ve bilgilerinin özelliklerini yansıtan 12 dokumacı, sanatçı ve aktivist grubundan oluşuyor.
Sanatın yanı sıra her cumartesi toplantılar ve şarap tadımları da sunan bir projeyle La Paternal semtinde faaliyet gösteren galeri, Karides bu merkeze taşındı “işbirlikçi ve kolektif olana bahis oynamak”açıklandığı gibi Lola Silberman. İlk sergisi sanatçıların resimlerini bir araya getiriyor Amadeo Zago, parçaların saklandığı arka oda görevi gören bir duvarla karşı karşıyadır. Benito Laren ve Milagros Pochat, farklı yörüngelere sahip diğerleri arasında. “Sahip olmak farklı ceplere ve bütçelere uygun çalışır, Buradaki fikir, herkesin evinde bir çalışma yapabilmesi ve kendini rahat hissettiği bir şeyi seçerek alanını zenginleştirebilmesidir. Görsel sanatlar bazen sinemanın ruhundan farklı olarak çok bireysel olma eğilimindedir; örneğin ekip olarak yapılan, sanatçı atölyesinde, galerici ise galerisinde yalnızdır. Böyle bir projeye imza atmak bir yenilik, özellikle de 60'larda görsel sanatların amblemi olan bir bölgede olduğumuz için. O zamanlar coşkuyla dolu olan bu alanı geri kazanmak çok olumlu. Bir araya gelmenin iyi olduğu farklı bir bağlamda o ana yeni bir görünüm ve tekillik kazandırıyor” diye özetliyor galerici.
Larreta Galerisi ve sanatla aralıklı bir ilişki
Galeria Larreta bloğu bir zamanlar İngilizlerin etki alanıydı. Di Tella Enstitüsü ve mekanın kapısı 80'lerde geniş bir yer altı karargahına açılıyordu. Ruth Benzacar galerisi. Modernist tarzda, 1957 yılında mimarlar José Aslan ve Héctor Ezcurra tarafından tasarlandı. 2000 yılında buradaki tesisler avangard tasarım projelerine ve plak mağazalarına aitti ve Alan, sanatçı Luis Seoane'nin ilk soyut duvar resimlerinden birini koruyor. Ayrıca son yıllarda Microcentro Red Culture projesi, müzik, edebiyat festivalleri ve yerel halk ile turistler için daha fazla ücretsiz etkinlik düzenleyerek bölgeyi mevcut Buenos Aires'in kültürel feneri olarak tanıtmaya çalıştı.
“Üretmek istedik hem alıcı hem de düzenli olmayan sanat ziyaretçisi için biraz daha seçici bir tur, yani aynı anda 14 teklif görüp istedikleri yere girebiliyorlar. Kendi hikayemizi yazmanın zorluğuyla ilgileniyoruz, Kamu yararı yaratma sorumluluğumuz var“İnsanlar burada sanatsal yansıma için bir yer olduğunu biliyorlar” diye öneriyor. İsmail İbrahim, galeri müdürü Depo 47San Nicolás de los Arroyos'taki ana galerisine ek olarak artık bu konuma sahip olacak; sanatçının kişisel sergisiyle açıldı Kalil Llamazares manzarayı ve doğayı otoportre olarak sunuyor. “Akademik olsun ya da çağrılar ve salonlar hakkında güncel bilgi sahibi olsun, sürekli eğitim alan, orta düzeyde kariyere sahip sanatçıları tanıtmayı ve görünürlük sağlamayı amaçlıyoruz. “Üretme ve gösterme arzusu ve dürtüsü var” diyor.
Larreta Galerisi, eskiden modern Arjantin sanatının buluşma noktası olan yerde bulunuyor. Emmanuel Fernández'in fotoğrafı.
Galerinin açılış sergisi TokonOMa, yöneten Oli Martinez Rue des Artisans pasajındaki konumundan sonra resmi olarak Central Affair'e taşınan bu eser, Mar del Plata'lı sanatçı tarafından yapılmıştır. Valeria Gopar. mezun Günün özetiBellek ve algı arasındaki bu tür minimalist memotest, arşiv sanatçısı için çalışan bir deftere dayanıyor. Orada bir kolaj şeklinde topladı, günlük yürüyüşleri sırasında kaydedilen bakışlar, durumlar ve karşılaşmalar. İlk kez MAR Müzesi'nde sergilenen bu eserler, Gopar'ın gözlemlerken belirttiği gibi, “önemsiz olabilen ancak sanat yapmak için bir neden teşkil eden olaylardan” ilham aldı.
“AFFAIR bütünleştirici bir proje, amacımız Microcenter'a enerji verin ve insanların yakınlaşmasını kolaylaştırın. Şehirde sayısız ulaşım aracının bulunduğu stratejik bir yerde bulunan Plaza San Martín'e çok yakınız, herkes oraya ulaşabilir,” diye haykırıyor MartÍnez.
Buna karşılık galeriler ÇiğRosario'dan, Buenos Aires'teki ilk genel merkezlerinin açılışını yaparak projeye kendi kadrolarından yedi federal sanatçının kolektif bir sergisiyle katıldılar; Ve Casa Equis, Beş yıldır Meksika'da bulunan şirket, bunu, kariyerinin ortasındaki yeni profesyonelleri aşağıdaki amaçlarla sunarak yapıyor: “Sanatın az sayıda kişiye yönelik olduğu düşüncesinden vazgeçin ve ilk alıcılara uygun fiyatlarla ulaşın.”
Central AFFAIR'deki yerleşik galeriler şunlardır: Acéfala, Almacén arte contemporáneo, AnTnA, Camarones, Casa Equis, Crudo, FAN, Gabelich Contemporáneo, Sasha D., Tiempo, Tierra, TokonOMa, URRA-HIPHiP ve Wunsch.
Bir kriz bağlamında topluluk içinde çalışmak projenin ana dayanağı olabilir. “Birçoğumuz aynı yönde çalıştığı için bunu yapabildik”öneriyor Barbara Echevarria kurucularından biri İLİŞKİ ve Merkezi İLİŞKİ yanında Oli Martínez, Gabriela Gabelich, Ignacio Meroni, Sasha Dávila ve Fernando Ferreyra. “Ülkede sanat için çok zor bir dönem, böyle zamanlar hem duygusal hem de profesyonel anlamda enerji toplamak için uygun zamanlar” diye ekliyor.
asefalusEchevarría'nın yönettiği galeri, yoldan geçenlerin merdiven çıkarken karşılaştığı ilk galerilerden biri. Hediyeler mimar ve aydınlatma sanatçısı Magdalena Molinari'nin kişisel sergisiİki grup ışığın güneşin atmosfer üzerindeki etkisini araştırdığı. Bunlardan birinde gökyüzünün 24 saati üç dakikada yeniden canlandırılıyor. “Bu, sanatçının gün doğumu ve gün batımı karışımı bir şekilde icat ettiği, var olmayan bir şey.” Yorumlar. Geceleri nehirde yakalanan bir şehrin gerçeküstü etkisine gönderme yapan, zemine yansıtılan statik renklerden oluşan serinin aksine, bu ışıklar her zaman değişiyor ve böylece değişim düşünmeye davet ediyor.
“İnsanların evlerinde Miró ya da Van Gogh'un bir eserinin röprodüksiyonunu bulundurması bugün hâlâ çok yaygın. Eğer o posteri çerçevelettirip üzerine cam koyarsanız, değeri daha pahalı olur ve yatırım yapabileceğiniz parayı genç bir sanatçının çağdaş sanat eserine harcamış olursunuz. Ayrıca, Bunlar yaşayan parçalar, çünkü sanatçıları yaşıyor ve evrenleriyle, yaratmaya devam ederek işlerine yeni bir anlam kazandıran bir bağlantı oluşuyor. çalışma duvarda asılı kalırken, zamanla gelişiyor” diyor galeri müdürü.
Bárbara Echeverría, Acéfala'nın yöneticisi ve Central Affair'in kurucusu. Emmanuel Fernández'in fotoğrafı.
“Eser satın alan halk hâlâ çok spesifik; konuyu bilen az sayıda kişinin oluşturduğu neredeyse niş bir pazar. Ülkedeki galeri ve sanatçı sayısının, sahip olduğumuz pazarla tutarlı olmaması, Eğer o pazarı gerçek stratejilerle büyütemezsek, tüm bu projelerin zaman içinde hayatta kalma şansı yok” diyor. “Birinin yapması gerekiyor görsel sanatın gizemini açığa çıkarın, onu halka yaklaştırın. Müzeler Gecesi popüler bir başarı, bu da ilginin belki de Olan şu ki, insanlar kalabalığın koruduğu bu durumlara giriyorlar ve bundan bu kadar keyif almalarının nedeni de bu. Buranın tarihi bir alışveriş merkezi olması, bu türden 'anonimlik koridoru', Geleneksel sanat galerisinde insanlar eserlerin fiyatlarını sormaktan rahatsız olurken, bu sizin rahat bir şekilde dolaşıma girmenizi sağlıyor” diye belirtiyor.
Dönüştürülmüş projeler ve cinsellik üzerine bahse giren galeri
Bu koridorlar, aynı rotanın ilerisinde, Wünschyalnızca adanmış bir galeri cinsellik, beden ve yakınlık temaları. Mevcut örneğinizde Bu bir aşk şarkısısanatçı Daniel Juarez Arzuların birleşimi ve zevklerinin farklı etkiler üzerine inşası üzerinde çalışıyor. Uygulaması kullanımından başlar bir şekilde manevi olan başka görüntülerin yaratılmasına yönelik pornografik dergiler, piramitler veya daireler gibi kutsal şekillerle yaşam dürtüsünden söz eden. “İşbirliğiyle çalışmak harika çünkü İnanmasanız bile galeri sahibi olmak çok zor bir iştir. İnsan kendini çok yalnız hissediyor. Aynı şeyleri yaşayan başkalarıyla birlikte olmak, bir sergi için eserlerin nasıl aydınlatılacağından diğer her şeye kadar kararlar vermenize yardımcı oluyor,” diye vurguluyor mekanın yöneticisi Ignacio Meroni.
O URRA projesi sanatsal konutlar kendi adına ilk galerisini bu merkezde kurar. URRA HIP-HiP. “Biz sanatçıları değil, onların örneklerini temsil ediyoruz. bir yandan eserlerin görünürlüğüne yardımcı olmak, diğer yandan daha fazla sanat misafirliği gerçekleştirebilmek için fon toplamak amacıyla.“, hesap Melina Berkenwald2010 yılındaki kuruluşundan bu yana dünyanın dört bir yanından 400'den fazla sanatçıyı ağırlayan galeri ve misafir sanatçı organizasyonunun yöneticisi. Sanatçılar Buenos Aires'in hem şehrinde hem de eyaletinde farklı mekanlarda bulunuyordu. ve Şu anda Buenos Aires şehir merkezinde bulunan bir alanda faaliyet gösteriyorlar.
“Bu göçebe bir proje ama şimdi Sonunda değişen, federal ve uluslararası sergiler yapma fikriyle bu sabit galeriyi açtık.. Prensip olarak şehirde temsili olmayan sanatçılara çağrıda bulunmak istiyoruz.” Tesisin ilk örneği bir dizi etkinliğin açılışını yapıyor Eserleri birbirini tamamlayan sanatçılar ve/veya gruplar arasındaki bağlaçlar, çiftler. başlıklı gerçeklik ilkesiVe Bu vesileyle, Santiago Iturralde'nin samimi ve varoluşsal tablolarını Unión Textiles Semillas'ın kumaşlarıyla diyaloğa getiriyor. Tucumán'dan kendi manzaralarının, geleneklerinin, bölgelerinin ve bilgilerinin özelliklerini yansıtan 12 dokumacı, sanatçı ve aktivist grubundan oluşuyor.
Sanatın yanı sıra her cumartesi toplantılar ve şarap tadımları da sunan bir projeyle La Paternal semtinde faaliyet gösteren galeri, Karides bu merkeze taşındı “işbirlikçi ve kolektif olana bahis oynamak”açıklandığı gibi Lola Silberman. İlk sergisi sanatçıların resimlerini bir araya getiriyor Amadeo Zago, parçaların saklandığı arka oda görevi gören bir duvarla karşı karşıyadır. Benito Laren ve Milagros Pochat, farklı yörüngelere sahip diğerleri arasında. “Sahip olmak farklı ceplere ve bütçelere uygun çalışır, Buradaki fikir, herkesin evinde bir çalışma yapabilmesi ve kendini rahat hissettiği bir şeyi seçerek alanını zenginleştirebilmesidir. Görsel sanatlar bazen sinemanın ruhundan farklı olarak çok bireysel olma eğilimindedir; örneğin ekip olarak yapılan, sanatçı atölyesinde, galerici ise galerisinde yalnızdır. Böyle bir projeye imza atmak bir yenilik, özellikle de 60'larda görsel sanatların amblemi olan bir bölgede olduğumuz için. O zamanlar coşkuyla dolu olan bu alanı geri kazanmak çok olumlu. Bir araya gelmenin iyi olduğu farklı bir bağlamda o ana yeni bir görünüm ve tekillik kazandırıyor” diye özetliyor galerici.
Larreta Galerisi ve sanatla aralıklı bir ilişki
Galeria Larreta bloğu bir zamanlar İngilizlerin etki alanıydı. Di Tella Enstitüsü ve mekanın kapısı 80'lerde geniş bir yer altı karargahına açılıyordu. Ruth Benzacar galerisi. Modernist tarzda, 1957 yılında mimarlar José Aslan ve Héctor Ezcurra tarafından tasarlandı. 2000 yılında buradaki tesisler avangard tasarım projelerine ve plak mağazalarına aitti ve Alan, sanatçı Luis Seoane'nin ilk soyut duvar resimlerinden birini koruyor. Ayrıca son yıllarda Microcentro Red Culture projesi, müzik, edebiyat festivalleri ve yerel halk ile turistler için daha fazla ücretsiz etkinlik düzenleyerek bölgeyi mevcut Buenos Aires'in kültürel feneri olarak tanıtmaya çalıştı.
“Üretmek istedik hem alıcı hem de düzenli olmayan sanat ziyaretçisi için biraz daha seçici bir tur, yani aynı anda 14 teklif görüp istedikleri yere girebiliyorlar. Kendi hikayemizi yazmanın zorluğuyla ilgileniyoruz, Kamu yararı yaratma sorumluluğumuz var“İnsanlar burada sanatsal yansıma için bir yer olduğunu biliyorlar” diye öneriyor. İsmail İbrahim, galeri müdürü Depo 47San Nicolás de los Arroyos'taki ana galerisine ek olarak artık bu konuma sahip olacak; sanatçının kişisel sergisiyle açıldı Kalil Llamazares manzarayı ve doğayı otoportre olarak sunuyor. “Akademik olsun ya da çağrılar ve salonlar hakkında güncel bilgi sahibi olsun, sürekli eğitim alan, orta düzeyde kariyere sahip sanatçıları tanıtmayı ve görünürlük sağlamayı amaçlıyoruz. “Üretme ve gösterme arzusu ve dürtüsü var” diyor.
Galerinin açılış sergisi TokonOMa, yöneten Oli Martinez Rue des Artisans pasajındaki konumundan sonra resmi olarak Central Affair'e taşınan bu eser, Mar del Plata'lı sanatçı tarafından yapılmıştır. Valeria Gopar. mezun Günün özetiBellek ve algı arasındaki bu tür minimalist memotest, arşiv sanatçısı için çalışan bir deftere dayanıyor. Orada bir kolaj şeklinde topladı, günlük yürüyüşleri sırasında kaydedilen bakışlar, durumlar ve karşılaşmalar. İlk kez MAR Müzesi'nde sergilenen bu eserler, Gopar'ın gözlemlerken belirttiği gibi, “önemsiz olabilen ancak sanat yapmak için bir neden teşkil eden olaylardan” ilham aldı.
“AFFAIR bütünleştirici bir proje, amacımız Microcenter'a enerji verin ve insanların yakınlaşmasını kolaylaştırın. Şehirde sayısız ulaşım aracının bulunduğu stratejik bir yerde bulunan Plaza San Martín'e çok yakınız, herkes oraya ulaşabilir,” diye haykırıyor MartÍnez.
Buna karşılık galeriler ÇiğRosario'dan, Buenos Aires'teki ilk genel merkezlerinin açılışını yaparak projeye kendi kadrolarından yedi federal sanatçının kolektif bir sergisiyle katıldılar; Ve Casa Equis, Beş yıldır Meksika'da bulunan şirket, bunu, kariyerinin ortasındaki yeni profesyonelleri aşağıdaki amaçlarla sunarak yapıyor: “Sanatın az sayıda kişiye yönelik olduğu düşüncesinden vazgeçin ve ilk alıcılara uygun fiyatlarla ulaşın.”
Central AFFAIR'deki yerleşik galeriler şunlardır: Acéfala, Almacén arte contemporáneo, AnTnA, Camarones, Casa Equis, Crudo, FAN, Gabelich Contemporáneo, Sasha D., Tiempo, Tierra, TokonOMa, URRA-HIPHiP ve Wunsch.