celikci
New member
Kolun altında ahşap bir tezgah ile. Yirmi yıl önce Cristián Mohaded ve Milan şehri arasındaki karşılıklı tarihin başladığı kartpostal buydu. Sonra farklı fırsatlara geri döndü ve şimdi aynı şeyi Tasarım Haftası çerçevesinde, zaten büyük liglerde yaptı– içinde İçin bir işbirliği Louis Vuitton Sırploni Palazzo'nun içinde sunuldu.
Córdoba Ulusal Üniversitesi'nde endüstriyel tasarımcı olarak mezun oldu, Efsanevi Fransız moda firması tarafından seçilen ilk Arjantinli Ve üçüncü Latin Amerika, Brezilyalılar Humberto ve Fernando Campana'dan sonra, diğerlerinin yanı sıra Patricia Urquiola, Jaime Hayon ve Patrick Jouin olan lüks ekibin yeni bir üyesi.
Şimdiye kadar, Mohaded'in Recreation, Catamarca'da doğan çalışmaları, İşlevselliğin ötesine geçerek ve bir el sanatlarında yoğunlaşan hem ataların bilgisini sergileyerek karakterize edildi, gerçekleştirdiği tesislerde, mobilyalarda ve ışık kompozisyonlarında kullanılan malzemelerin asaleti olarak.
Louis Vuitton atölyelerindeydim ve nasıl yaptıklarını gördüm, etkileyici ve bu Paris şehrinde oluyor
Unutulmaz parçaları arasında, tipik bir Arjantin sepet tekniği olan Simol'dan doku hacimleriyle yapılan sütunlar var. Aynı şey, Jean-Michel Frank'in 30'larda Llao Llao Hotel için yaptığı ve 2021'de Mohaded'in tersine döndüğü sandalyenin tersine çevrilmesiJujuy'dan kuru kaktüs kardon detayları ile ve Creole Loom'da döşenmiş, diğer tellürik referansların yanı sıra.
Monte Open'da, Londra tasarım bienali Arjantin Pavyonu'ndaki pandemik sırasında yaptığı enstalasyon ve Ulusal Dekoratif Sanat Müzesi'ndeki müteakip bireysel sergi hibrit bölgesi ve yerel şirketler ve Spartan ve Uluslararası Roche Bobois ve Loro Piana için işbirlikleri ile ortaya çıktı.
Bu dernekten hemen sonra, Koleksiyonları başlatmak için bir buçuk yıl çalıştığı Louis Vuitton'un teklifi ortaya çıktı İmza Ve Dekoratif nesneler. Bunlar mobilyaları, armatürleri, tekstilleri ve yemekleri içerir ve sadece bölgesel menşe ankrajlarını değil, ikonik parçaları bazı ürünlerde göz kırpan moda markasının tarihini yeniden ziyaret ederken Mohaded çalışması tarafından yürütülen kapsamlı bir araştırmanın sonucudur.
Sembolden doku hacimleriyle yapılan sütunlar, bir sepet tekniği. Fotoğraf: Maxi Failla.
Firmanın seyahat gövdelerindeki olağan takviyeleri kullanan macera kanepesi öne çıkıyor ve ekranla Nuh lambası, Doğrulanmış vapur çantasının ilhamı. Ayrıca, yer ve gökyüzü arasındaki birliği temsil eden And kültürünün bir sembolü olan Chacana'nın nedenini ifade eden halı.
-Birlik neydi ve parçaların geliştirilmesi nasıldı?
-İtalya veya Fransa'daki her şey nedir? Bize tekstillerin renkli kataloğunu gönderdiler ve açıkçası öneriler vardı, çünkü Diğer tasarımcıların koleksiyonlarıyla uyumlu olmanız gerekiyordu. Proje için daha iyi olduğunu düşündüğümüzü de önerdik. Bu bir diyalogdu, hiçbir şey bir tarafın yüzde yüzü değildi. Birbirlerinin izinin bakmasını istediler ve en çok sevdiğim şey bu. Bu karışım her iki taraftan da üretilebilir ve bence en iyi çalışan ve daha fazla etkisi olan koleksiyon oldu.
– Louis Vuitton Savoir Faire ve birlikte çalıştığınız zanaatkârlara dayanıyor. Bu iki konuyu ilişkilendireceğinizle ilgileniyorlardı mı?
-Ees, bence markalar buna bakıyor. Lüksün elle yapılan şey ve zanaatkârın kaydedilmesi ile daha fazla o tarafa gittiğini yorumluyorlar. Louis Vuitton'un atölyelerindeydim ve nasıl yaptıklarını gördüm, etkileyici, Ve bu Paris şehrinde olur.
Ülkemde yaşamayı seviyorum. Buenos Aires, bazen sizi doyuran, ancak aynı zamanda harekete geçiren bir şehirdir.
-Moda geçici bir şekilde gösterilir, sosyal ağlarda bahsetmemekle birlikte, sırayla, zaman tekrar değerlenir. Bu ürünlerinizde mi?
-Ey, uzun zamandır prototip yapıyorlar, sandalyenin istikrarlı olduğu, kırılmadığı, lambalarla aynı. Ek olarak kalite kontrolü ve bir ürüne başlamadan önce test edilen birçok şey. Bütün bunlar kısmen, “üfleme ve şişe yapma” dediği gibi değil.
-Ve yol boyunca, projeden sonuca kadar, hayal kırıklığı nasıl ele alınır?
-Bu konuda sert cildim var. Ekibimin çocuklarına her zaman yüzlerce doksan -nine “hayır” olduğunu söylüyorum. Bu açık olmalı. Farklı bir şeyi test etmek ve yapmak için bir egzersiz gibidir.
-Bu, şunu söylemeye geldin, bu egzersiz, koşmak için spor salonuna gidiyormuş gibi yapıyorsun …
-Ees ve yaratıcı kısım bu egzersizin bir parçasıdır. Biri güne bir gün içinde olanları sağlar; Bir müzeye gidin, bir ağaca, bir evin cephesini, sahip olduğum bilgi olan her şey. Bilgi eklediğim bir tür süngerim. Bir şeylerin bir karışımı, belki de Paris'teki metroda dikkatimi çeken bir korkuluk görüyorum ve bir resim çektim çünkü durumu beğendim. Sonra, başka bir şeyde bir ayrıntı olabilir.
Cristián Mohaded'in eserlerinden biri. Fotoğraf: Maxi Failla.
-Ees, ama doğrudan değil, bunu başka bir şeye doğru bir yansıma olarak yapıyorum. Örneğin, gövdelerin gövdeleri Louis Vuitton Üç bölüm ve yaptığımız şey başka bir şekilde iki. Etrafta dolaşıyor.
-Koleksiyonun hit neydi?
-Nix ve traverten çizgileri ile atlas mesa. Taşın kendisi, dokular ve şeffaflığa sahip olan daha heykelsi bir parçadır. Chacana halı da, renkler, kesim ve görmeye alışık olduklarından farklı oldukları için. Hepsi çok olumluydu. Arjantinler olsaydı, sorun daha yüce oldu. Gurur, sosyal ağlarımı kamu ve özel yorumlarda istila eden kelimeydi. Koleksiyon basın seviyesinde çok alkışlandı, her yerde ayrıldık.
-Avrupa'da yaşayabilir veya çalışmanızı orada inşa edebilirsiniz, neden burada olmakla ilgileniyorsunuz?
–Burada olmayı seviyorum Açıkçası başka bir çok şey var. VE Buenos Aires, bazen sizi doyuran, ama aynı zamanda harekete geçiren bir şehirdir.
Ben bilgi içeren bir tür süngerim
-Sanırım yapacak çok şey var. Tasarım, işlevselliği kültürel bir araç olarak geçer. İşimde göstermeye çalıştığım şey bu. Orada, endüstrinin olasılık veya kapasiteye sahip olmadığı, ekonomik ve ülkede olan birçok şey var. Zanaat ve maddi kısmı güçlüdür, en fazla potansiyele sahiptir. Bununla ilgili bir tasarım biçimine inanmakla ilgileniyorum. Bazıları için bu tasarım değil, el sanatları.
-Bu tartışma devam ediyor mu?
-Ees, ama tartışmıyorum, benim için tasarım. Ben bunu yapıyorum. Bana tasarım mı yoksa sanat mı olduğunu sorarlarsa. Paket değil, anlaşmamayı tercih ederim, çünkü bir noktada bir şey sanat veya tasarımı bir formda tanımladı. İşler çok katı değil.
-Yun bu yüzden dünya kutuplaşmış mı?
-Ean istediği şeyi yapar. Birisi bu nesnenin bir vazo veya iş olduğunu söyleyebilir. Onu anladığı kalır ve değilse, belki de o kişi için değildir.
-Tep, Arjantin'de entelektüel sermaye olduğu, ancak tasarım endüstrisi olmadığı iddia ediliyor. Ne diyebilirsin?
-Her birine karşılık gelen yeri koymalısınız. Belki de mobilya endüstri değildir, ancak gözlük veya kamyon yapmak karlıdır. Her birinin rolü olduğunu anlamaya çalışmak. Burada çok fazla kafa var. Bulunduğumuz yerde yarı karmaşıkız. Bir yandan uzakta, ama diğer yandan, paradastik bir yerdeyiz.
Cristián Mohaded kreasyonlarına yakın pozlar. Fotoğraf: Maxi Failla.
-Argentina, coğrafi, insan, genlik açısından kuzeyden güneye inanılmaz. Burada yer var. Hala rahatız.
-Ne projeler geliyor?
-Inkwell'den Brezilya'ya ve burada mobilyalar için bazı tesisler var. Ayrıca iç tasarım, yavaş yavaş o dünyaya giriyorum, farklı bir şey yapmaya çalışıyorum, evlerin içinde ne olduğunu düşünüyordum.
–Bu pandemi değişti mi?
-Ben daha çok kullandığı unsurlar biçimindeyim. Örneğin, yaptığımız bir projede dışarıda hiçbir şey getirmek istemiyorum, her şeyin Arjantin'de olmasını istiyorum. Oldukça özel bir ev, herhangi bir ev değil. Başka bir iç tasarım kavramı öneriyoruz.
-Tasarımın sosyal bir işlevi var. Şimdiye kadar aldığınızdan beri, halkın asimilasyonunda herhangi bir değişiklik fark ediyor musunuz?
–Bugün tasarım herkesin dudaklarında. Her biri istediklerini, tasarımı kelimesinden yorumlayabilir. Öğrencilere çalışmalarını sunduklarında ne tasarladıklarını soran bir fakülte öğretmenini hatırlıyorum. Birisi ona, örneğin bir fincan yaptığını söyleseydi, kupanın hangi kısmının tasarladığını sordu, derinlemesine olduğunu söyledi. Felsefi bir sorun.
Tasarım, işlevselliği kültürel bir araç olarak geçer. İşimde göstermeye çalıştığım şey bu
-El sanatları daha önce parçalanmıştı ve son kez tekrar bakıyormuş gibi dahil edilmeye başladı. Sizin durumunuzda, esnaf öğretmenleriyle ilgileniyorsunuz, ancak bu konuda neler oluyor?
-Llorenzo Reyes sembolün sesidir. Bunun bir yorumunu yapıyorum ve kulelere çeviriyorum. Londra Tasarım Bienali'nde, hikaye anlatımının kahramanı o idi. Önemli bir şey buydu. Birçok zanaatkarı temsil eden o kişinin hayatına odaklanmayı oraya koyduk. Dinamik bir iş var ve sonra parça geliyor. Bana verdikleri şeyin çok değeri var. İşime güvendiğim diyalogda kopyalamaya çalışıyorum. Ya da kanepe hoşuna gitmeyebilir, kesinlikle hiçbir şey umrumda değil.
-Ne ilacı aldın?
–İstediğinizi yapmalı ve ne düşündüğünüz hakkında kendinize daha fazla saygı duymalısınız. Bana “Bu Tasarım Değil” diyen birinin yorumunu tekrarlayamam. Ricardo Blanco'nun örneğini değiştirdim, Bu bir sandalye değil. Onu görmek için Córdoba'dan geldim. Koleksiyonu bize yaptığımda, İtalyanların büyük tasarımcılara ağırlık verirken yaptığı gibi sandalyelerinden birini yeniden yayınlamayı önerdim. Eleştirilebilirdi, ama kimse Arjantin tasarımı için çok şey yaptığını inkar edemez.
Córdoba Ulusal Üniversitesi'nde endüstriyel tasarımcı olarak mezun oldu, Efsanevi Fransız moda firması tarafından seçilen ilk Arjantinli Ve üçüncü Latin Amerika, Brezilyalılar Humberto ve Fernando Campana'dan sonra, diğerlerinin yanı sıra Patricia Urquiola, Jaime Hayon ve Patrick Jouin olan lüks ekibin yeni bir üyesi.
Şimdiye kadar, Mohaded'in Recreation, Catamarca'da doğan çalışmaları, İşlevselliğin ötesine geçerek ve bir el sanatlarında yoğunlaşan hem ataların bilgisini sergileyerek karakterize edildi, gerçekleştirdiği tesislerde, mobilyalarda ve ışık kompozisyonlarında kullanılan malzemelerin asaleti olarak.
Louis Vuitton atölyelerindeydim ve nasıl yaptıklarını gördüm, etkileyici ve bu Paris şehrinde oluyor
Unutulmaz parçaları arasında, tipik bir Arjantin sepet tekniği olan Simol'dan doku hacimleriyle yapılan sütunlar var. Aynı şey, Jean-Michel Frank'in 30'larda Llao Llao Hotel için yaptığı ve 2021'de Mohaded'in tersine döndüğü sandalyenin tersine çevrilmesiJujuy'dan kuru kaktüs kardon detayları ile ve Creole Loom'da döşenmiş, diğer tellürik referansların yanı sıra.
Monte Open'da, Londra tasarım bienali Arjantin Pavyonu'ndaki pandemik sırasında yaptığı enstalasyon ve Ulusal Dekoratif Sanat Müzesi'ndeki müteakip bireysel sergi hibrit bölgesi ve yerel şirketler ve Spartan ve Uluslararası Roche Bobois ve Loro Piana için işbirlikleri ile ortaya çıktı.
Bu dernekten hemen sonra, Koleksiyonları başlatmak için bir buçuk yıl çalıştığı Louis Vuitton'un teklifi ortaya çıktı İmza Ve Dekoratif nesneler. Bunlar mobilyaları, armatürleri, tekstilleri ve yemekleri içerir ve sadece bölgesel menşe ankrajlarını değil, ikonik parçaları bazı ürünlerde göz kırpan moda markasının tarihini yeniden ziyaret ederken Mohaded çalışması tarafından yürütülen kapsamlı bir araştırmanın sonucudur.
Sembolden doku hacimleriyle yapılan sütunlar, bir sepet tekniği. Fotoğraf: Maxi Failla.
Firmanın seyahat gövdelerindeki olağan takviyeleri kullanan macera kanepesi öne çıkıyor ve ekranla Nuh lambası, Doğrulanmış vapur çantasının ilhamı. Ayrıca, yer ve gökyüzü arasındaki birliği temsil eden And kültürünün bir sembolü olan Chacana'nın nedenini ifade eden halı.
-Birlik neydi ve parçaların geliştirilmesi nasıldı?
-İtalya veya Fransa'daki her şey nedir? Bize tekstillerin renkli kataloğunu gönderdiler ve açıkçası öneriler vardı, çünkü Diğer tasarımcıların koleksiyonlarıyla uyumlu olmanız gerekiyordu. Proje için daha iyi olduğunu düşündüğümüzü de önerdik. Bu bir diyalogdu, hiçbir şey bir tarafın yüzde yüzü değildi. Birbirlerinin izinin bakmasını istediler ve en çok sevdiğim şey bu. Bu karışım her iki taraftan da üretilebilir ve bence en iyi çalışan ve daha fazla etkisi olan koleksiyon oldu.
– Louis Vuitton Savoir Faire ve birlikte çalıştığınız zanaatkârlara dayanıyor. Bu iki konuyu ilişkilendireceğinizle ilgileniyorlardı mı?
-Ees, bence markalar buna bakıyor. Lüksün elle yapılan şey ve zanaatkârın kaydedilmesi ile daha fazla o tarafa gittiğini yorumluyorlar. Louis Vuitton'un atölyelerindeydim ve nasıl yaptıklarını gördüm, etkileyici, Ve bu Paris şehrinde olur.
Ülkemde yaşamayı seviyorum. Buenos Aires, bazen sizi doyuran, ancak aynı zamanda harekete geçiren bir şehirdir.
-Moda geçici bir şekilde gösterilir, sosyal ağlarda bahsetmemekle birlikte, sırayla, zaman tekrar değerlenir. Bu ürünlerinizde mi?
-Ey, uzun zamandır prototip yapıyorlar, sandalyenin istikrarlı olduğu, kırılmadığı, lambalarla aynı. Ek olarak kalite kontrolü ve bir ürüne başlamadan önce test edilen birçok şey. Bütün bunlar kısmen, “üfleme ve şişe yapma” dediği gibi değil.
-Ve yol boyunca, projeden sonuca kadar, hayal kırıklığı nasıl ele alınır?
-Bu konuda sert cildim var. Ekibimin çocuklarına her zaman yüzlerce doksan -nine “hayır” olduğunu söylüyorum. Bu açık olmalı. Farklı bir şeyi test etmek ve yapmak için bir egzersiz gibidir.
-Bu, şunu söylemeye geldin, bu egzersiz, koşmak için spor salonuna gidiyormuş gibi yapıyorsun …
-Ees ve yaratıcı kısım bu egzersizin bir parçasıdır. Biri güne bir gün içinde olanları sağlar; Bir müzeye gidin, bir ağaca, bir evin cephesini, sahip olduğum bilgi olan her şey. Bilgi eklediğim bir tür süngerim. Bir şeylerin bir karışımı, belki de Paris'teki metroda dikkatimi çeken bir korkuluk görüyorum ve bir resim çektim çünkü durumu beğendim. Sonra, başka bir şeyde bir ayrıntı olabilir.
-Ees, ama doğrudan değil, bunu başka bir şeye doğru bir yansıma olarak yapıyorum. Örneğin, gövdelerin gövdeleri Louis Vuitton Üç bölüm ve yaptığımız şey başka bir şekilde iki. Etrafta dolaşıyor.
-Koleksiyonun hit neydi?
-Nix ve traverten çizgileri ile atlas mesa. Taşın kendisi, dokular ve şeffaflığa sahip olan daha heykelsi bir parçadır. Chacana halı da, renkler, kesim ve görmeye alışık olduklarından farklı oldukları için. Hepsi çok olumluydu. Arjantinler olsaydı, sorun daha yüce oldu. Gurur, sosyal ağlarımı kamu ve özel yorumlarda istila eden kelimeydi. Koleksiyon basın seviyesinde çok alkışlandı, her yerde ayrıldık.
-Avrupa'da yaşayabilir veya çalışmanızı orada inşa edebilirsiniz, neden burada olmakla ilgileniyorsunuz?
–Burada olmayı seviyorum Açıkçası başka bir çok şey var. VE Buenos Aires, bazen sizi doyuran, ama aynı zamanda harekete geçiren bir şehirdir.
Ben bilgi içeren bir tür süngerim
-Sanırım yapacak çok şey var. Tasarım, işlevselliği kültürel bir araç olarak geçer. İşimde göstermeye çalıştığım şey bu. Orada, endüstrinin olasılık veya kapasiteye sahip olmadığı, ekonomik ve ülkede olan birçok şey var. Zanaat ve maddi kısmı güçlüdür, en fazla potansiyele sahiptir. Bununla ilgili bir tasarım biçimine inanmakla ilgileniyorum. Bazıları için bu tasarım değil, el sanatları.
-Bu tartışma devam ediyor mu?
-Ees, ama tartışmıyorum, benim için tasarım. Ben bunu yapıyorum. Bana tasarım mı yoksa sanat mı olduğunu sorarlarsa. Paket değil, anlaşmamayı tercih ederim, çünkü bir noktada bir şey sanat veya tasarımı bir formda tanımladı. İşler çok katı değil.
-Yun bu yüzden dünya kutuplaşmış mı?
-Ean istediği şeyi yapar. Birisi bu nesnenin bir vazo veya iş olduğunu söyleyebilir. Onu anladığı kalır ve değilse, belki de o kişi için değildir.
-Tep, Arjantin'de entelektüel sermaye olduğu, ancak tasarım endüstrisi olmadığı iddia ediliyor. Ne diyebilirsin?
-Her birine karşılık gelen yeri koymalısınız. Belki de mobilya endüstri değildir, ancak gözlük veya kamyon yapmak karlıdır. Her birinin rolü olduğunu anlamaya çalışmak. Burada çok fazla kafa var. Bulunduğumuz yerde yarı karmaşıkız. Bir yandan uzakta, ama diğer yandan, paradastik bir yerdeyiz.
-Argentina, coğrafi, insan, genlik açısından kuzeyden güneye inanılmaz. Burada yer var. Hala rahatız.
-Ne projeler geliyor?
-Inkwell'den Brezilya'ya ve burada mobilyalar için bazı tesisler var. Ayrıca iç tasarım, yavaş yavaş o dünyaya giriyorum, farklı bir şey yapmaya çalışıyorum, evlerin içinde ne olduğunu düşünüyordum.
–Bu pandemi değişti mi?
-Ben daha çok kullandığı unsurlar biçimindeyim. Örneğin, yaptığımız bir projede dışarıda hiçbir şey getirmek istemiyorum, her şeyin Arjantin'de olmasını istiyorum. Oldukça özel bir ev, herhangi bir ev değil. Başka bir iç tasarım kavramı öneriyoruz.
-Tasarımın sosyal bir işlevi var. Şimdiye kadar aldığınızdan beri, halkın asimilasyonunda herhangi bir değişiklik fark ediyor musunuz?
–Bugün tasarım herkesin dudaklarında. Her biri istediklerini, tasarımı kelimesinden yorumlayabilir. Öğrencilere çalışmalarını sunduklarında ne tasarladıklarını soran bir fakülte öğretmenini hatırlıyorum. Birisi ona, örneğin bir fincan yaptığını söyleseydi, kupanın hangi kısmının tasarladığını sordu, derinlemesine olduğunu söyledi. Felsefi bir sorun.
Tasarım, işlevselliği kültürel bir araç olarak geçer. İşimde göstermeye çalıştığım şey bu
-El sanatları daha önce parçalanmıştı ve son kez tekrar bakıyormuş gibi dahil edilmeye başladı. Sizin durumunuzda, esnaf öğretmenleriyle ilgileniyorsunuz, ancak bu konuda neler oluyor?
-Llorenzo Reyes sembolün sesidir. Bunun bir yorumunu yapıyorum ve kulelere çeviriyorum. Londra Tasarım Bienali'nde, hikaye anlatımının kahramanı o idi. Önemli bir şey buydu. Birçok zanaatkarı temsil eden o kişinin hayatına odaklanmayı oraya koyduk. Dinamik bir iş var ve sonra parça geliyor. Bana verdikleri şeyin çok değeri var. İşime güvendiğim diyalogda kopyalamaya çalışıyorum. Ya da kanepe hoşuna gitmeyebilir, kesinlikle hiçbir şey umrumda değil.
-Ne ilacı aldın?
–İstediğinizi yapmalı ve ne düşündüğünüz hakkında kendinize daha fazla saygı duymalısınız. Bana “Bu Tasarım Değil” diyen birinin yorumunu tekrarlayamam. Ricardo Blanco'nun örneğini değiştirdim, Bu bir sandalye değil. Onu görmek için Córdoba'dan geldim. Koleksiyonu bize yaptığımda, İtalyanların büyük tasarımcılara ağırlık verirken yaptığı gibi sandalyelerinden birini yeniden yayınlamayı önerdim. Eleştirilebilirdi, ama kimse Arjantin tasarımı için çok şey yaptığını inkar edemez.