celikci
New member
İlk görüşte, Mónica Ojeda Lady Gaga'ya benziyor. Esmer, Ekvador versiyonu. Görünümün yanı sıra ortak yönleri de var o aynı zamanda bir yıldız, pop bile, ama edebiyattan. 1988'de Guayaquil'de doğdu, hâlâ o gençken güvercin yuvasına takılmışve arkasında çok fazla hayat olmasına rağmen öyle. Onun durumunda Young, giderek yaşlansa bile kalıcı olacak bir kaliteye daha çok başvuruyor. Bu, geçerliliğini yitirmeyen belirli bir içsel moderniteyle ilgilidir. Bir yazma biçimi olarak okuduklarınızla. Çünkü Her şeyi merak ediyor.
Bu onun romanlarında mevcut Silva'nın şekil bozukluğu (2014), iğrenç (2016) ve Çene (2018); şiirlerde Taş döngüsü (2015) ve sütün tarihi (2020); hikayelerinde El ilanları (2021) ve yeni kitabında, Güneş festivalinde elektrikli şamanlarBu yıl çıkan ve Buenos Aires Kitap Fuarı'nda karşımıza çıkan.
Bu nedenle ve aynı zamanda yazdığı şey nedeniyle EğlenceliDiğer ödül ve takdirlerin yanı sıra, 2017 yılında Bogota'daki Hay Festivali39 tarafından Latin Amerika'nın en alakalı edebi seslerinden biri olarak seçilmiş ve 2019 yılında edebiyat kariyeri için Prince Claus Fund'dan Yeni Nesil Ödülü'ne layık görülmüştür.
2017'den beri İspanya'da yaşamak. Göç etti çünkü Guayaquil'de kendini güvende hissetmiyordu. “Hiç bu kadar şiddet içeren bir şehir tanımadım, birçok eşitsizlik var. Çok acımasız ve bazı bedenlere karşı çok sert.. “Sinirlenmeden karşıdan karşıya geçmek benim için zorlaştı” diyor ve artık başkaları için korkularının değiştiğini söylüyor: Uçakla saatlerce birlikte olduğu ailesi ve sevdikleri için endişeleniyor. Coğrafi olarak olmasa da yine Ekvador'dadır. Bu şekilde, yazarken de düşündüğü, hayal ettiği, yarattığı dünyalarla birlikte yazar.
Ekvadorlu yazar Mónica Ojeda. Fotoğraflar Emmanuel Fernández.
Karanlıkta Bir Bayan
Kolay değil Leydi Ojeda. Şiddete dalın. Ele aldığı konular arasında olay örgüsü veya alt olay örgüsü olarak görünebilir. pedofili, ensest, çocuk pornografisi, terk edilmiş çocuklar, en saf kötülük. Onun edebiyatı karanlıktır, aynı zamanda aydınlıktır ve Latin Amerika gerçekliğine, tamamen kurguya odaklanmanın yoğun ve büyüleyici ama aynı zamanda temel bir tarzı vardır. Güneş festivalinde elektrikli şamanlarneredeyse tüm çalışmaları gibi, mevcut korkuları ve hastalıkları araştırmak için moderniteyi atalarla kesişiyor.
tarih olur Ekvador yanardağının eteklerindeSekiz gün süren bir makro-fütüristik müzik festivalinin gerçekleştiği yer: Güneş Gürültüsü. Noa ve Nicole dans edecekler. Ayrıca şehrin şiddetinden de kaçıyorlar. Arkadaşlarından biri de çocukluğundan beri görmediği ve dünyadan uzakta o bölgede yaşayan babasını aramayı planlıyor.
Ojeda ilk yarıda şu şekilde oynuyor: bakış açıları, sesler korosu ve farklı sözlü anlatımların kaydı. İkinci yarıda her şeyi şiir dolu düzyazıyla, hatta şiirle, sinesteziyle, zekasıyla bir araya getiriyor. Neşeli ve dehşet verici olana, ara vermeden ve dinlenmeden dokunuyor. Okumak halüsinasyonlu bir yolculuk gibi görünebilir ve öyledir de ama aynı zamanda olay örgüsü ve entrikanın nabzıyla ilerler.
–Şamanlarda sizi bu kadar çeken ne?
–Şamanlarla ilgili birçok şey ilgimi çekiyor. Şaman çağrıyı hissettiğinde psikolojik ve ruhsal bir tür krize girer, ardından sembolik olarak ölür ve dirilir. Bu birçok dinde mevcuttur. Ayrıca tarım dünyasına yeni girmiş toplumların mitlerinde ölüm ve diriliş fikri yiyecek elde etmek için toprağı hasat etmekle ilişkilendirilir. Orada mitolojik bir dünya var. Çağdaş edebiyatta bu, herhangi bir baş karakterin çıktığı yolculuktur. Kahramanın yolu. Ve edebiyatın dışında bir deneyim olarak, Her psikolojik kriz yaşadığımızda çıktığımız yolculuktur. örneğin kimliğimizi sorguladığımız, çatlayan, ölüyormuş gibi hissettiğimiz yer. Daha sonra eğer bu acının üstesinden gelebilirsek diriliriz.
Ekvadorlu yazar Mónica Ojeda. Fotoğraflar Emmanuel Fernández.
–Bunları nerede okuyorsun?
–Çok sayıda antropolojik metin ve eser var. Örneğin Joseph Campbell veya Patrick Harpur'dan, ama aynı zamanda başka bir yerden Carlos Castaneda ve Don Juan'ın öğretileri. Birçok kaynak var. Her şeyi okumakla ilgileniyorum çünkü bir hikayenin nasıl oluşturulacağının sırrının bu olduğunu düşünüyorum. Acı verici deneyimlerin öyküsünü nasıl ürettiğimizi düşünmek, araştırmak, denemek ilgimi çekiyor.. Raúl Zurita'yı bile düşünüyorum çünkü eserlerinde çok fazla ölüm ve diriliş var, özellikle de ıssız Şili'den bahsederken ve diktatörlük tarafından öldürülenlerin nerede olduğunu merak ederken. Ve onun şiirinde ölenler diriltilir.
– Kurmaca ve anlatıda ilginizi çeken başka şeyler nelerdir?
-Okumayı gerçekten seviyorum. Çağdaşlarımı düşündüğümde, şu anda Arjantin'de, tabii ki Mariana Enriquez'de olduğum için, aynı zamanda Marina Closs, Fernanda Melchor, María Fernanda Ampuero ve Federico Falco'yla da çok ilgileniyorum.
–Adını verdiğiniz yazarların ortak bir yanı var; terörü yerel düzeyde araştırmak için yerel mitleri kullanıyorlar. Sen de yap…
-Evet kesinlikle. Şu söylenebilir And Gotiği yapıyorum. Elbette o bir hack gotik. Anglo-Sakson kökünü, bu kavramı alıyoruz ve onu başka bir kelime ekleyerek dönüştürüyoruz, örneğin Andean. Veya aniden tropikal gotik. Veya nehir plakası. Bu da ne? Kafa patlıyor. Çünkü gerçekte Konsepte bir hile ile ilgisi varKorku anlatısının inşa unsurlarını kullanan, ancak kaleler, hayaletler ve Drakula ile yalnızca kuzey olmayan başka yerlerden de anlatılan.
–Kitaplarınızda volkanlar teması her zaman var ama Güneş festivalinde elektrikli şamanlar Daha belirgin bir coğrafyadır. Volkanlarda ne buluyorsunuz?
–Volkanlar yeraltının yer kabuğundaki tezahürleridir. Bu bana yazmanın ne olduğunu hatırlatıyor. Ayrıca yanardağın neyi temsil ettiğiyle de çok ilgileniyorum.. Bir anlamda yıkım ve aynı zamanda sürekli yaşamın bilgisi. Çünkü harekete geçtiklerinde insanları, hayvanları öldürüyorlar, yollarına çıkan her şeyi yok ediyorlar ama birkaç yıl sonra o toprak verimli toprak haline geliyor. Ve yine şamanların aynı sürekli ölüm ve diriliş hareketidir. Bu bana çok muhteşem ve düşünmesi çok ilginç geliyor. Varoluş gösterisi.
Monica Ojeda temel
Ekvadorlu yazar Mónica Ojeda. Fotoğraflar Emmanuel Fernández.
Bu onun romanlarında mevcut Silva'nın şekil bozukluğu (2014), iğrenç (2016) ve Çene (2018); şiirlerde Taş döngüsü (2015) ve sütün tarihi (2020); hikayelerinde El ilanları (2021) ve yeni kitabında, Güneş festivalinde elektrikli şamanlarBu yıl çıkan ve Buenos Aires Kitap Fuarı'nda karşımıza çıkan.
Bu nedenle ve aynı zamanda yazdığı şey nedeniyle EğlenceliDiğer ödül ve takdirlerin yanı sıra, 2017 yılında Bogota'daki Hay Festivali39 tarafından Latin Amerika'nın en alakalı edebi seslerinden biri olarak seçilmiş ve 2019 yılında edebiyat kariyeri için Prince Claus Fund'dan Yeni Nesil Ödülü'ne layık görülmüştür.
2017'den beri İspanya'da yaşamak. Göç etti çünkü Guayaquil'de kendini güvende hissetmiyordu. “Hiç bu kadar şiddet içeren bir şehir tanımadım, birçok eşitsizlik var. Çok acımasız ve bazı bedenlere karşı çok sert.. “Sinirlenmeden karşıdan karşıya geçmek benim için zorlaştı” diyor ve artık başkaları için korkularının değiştiğini söylüyor: Uçakla saatlerce birlikte olduğu ailesi ve sevdikleri için endişeleniyor. Coğrafi olarak olmasa da yine Ekvador'dadır. Bu şekilde, yazarken de düşündüğü, hayal ettiği, yarattığı dünyalarla birlikte yazar.
Ekvadorlu yazar Mónica Ojeda. Fotoğraflar Emmanuel Fernández.
Karanlıkta Bir Bayan
Kolay değil Leydi Ojeda. Şiddete dalın. Ele aldığı konular arasında olay örgüsü veya alt olay örgüsü olarak görünebilir. pedofili, ensest, çocuk pornografisi, terk edilmiş çocuklar, en saf kötülük. Onun edebiyatı karanlıktır, aynı zamanda aydınlıktır ve Latin Amerika gerçekliğine, tamamen kurguya odaklanmanın yoğun ve büyüleyici ama aynı zamanda temel bir tarzı vardır. Güneş festivalinde elektrikli şamanlarneredeyse tüm çalışmaları gibi, mevcut korkuları ve hastalıkları araştırmak için moderniteyi atalarla kesişiyor.
tarih olur Ekvador yanardağının eteklerindeSekiz gün süren bir makro-fütüristik müzik festivalinin gerçekleştiği yer: Güneş Gürültüsü. Noa ve Nicole dans edecekler. Ayrıca şehrin şiddetinden de kaçıyorlar. Arkadaşlarından biri de çocukluğundan beri görmediği ve dünyadan uzakta o bölgede yaşayan babasını aramayı planlıyor.
Ojeda ilk yarıda şu şekilde oynuyor: bakış açıları, sesler korosu ve farklı sözlü anlatımların kaydı. İkinci yarıda her şeyi şiir dolu düzyazıyla, hatta şiirle, sinesteziyle, zekasıyla bir araya getiriyor. Neşeli ve dehşet verici olana, ara vermeden ve dinlenmeden dokunuyor. Okumak halüsinasyonlu bir yolculuk gibi görünebilir ve öyledir de ama aynı zamanda olay örgüsü ve entrikanın nabzıyla ilerler.
–Şamanlarda sizi bu kadar çeken ne?
–Şamanlarla ilgili birçok şey ilgimi çekiyor. Şaman çağrıyı hissettiğinde psikolojik ve ruhsal bir tür krize girer, ardından sembolik olarak ölür ve dirilir. Bu birçok dinde mevcuttur. Ayrıca tarım dünyasına yeni girmiş toplumların mitlerinde ölüm ve diriliş fikri yiyecek elde etmek için toprağı hasat etmekle ilişkilendirilir. Orada mitolojik bir dünya var. Çağdaş edebiyatta bu, herhangi bir baş karakterin çıktığı yolculuktur. Kahramanın yolu. Ve edebiyatın dışında bir deneyim olarak, Her psikolojik kriz yaşadığımızda çıktığımız yolculuktur. örneğin kimliğimizi sorguladığımız, çatlayan, ölüyormuş gibi hissettiğimiz yer. Daha sonra eğer bu acının üstesinden gelebilirsek diriliriz.
–Bunları nerede okuyorsun?
–Çok sayıda antropolojik metin ve eser var. Örneğin Joseph Campbell veya Patrick Harpur'dan, ama aynı zamanda başka bir yerden Carlos Castaneda ve Don Juan'ın öğretileri. Birçok kaynak var. Her şeyi okumakla ilgileniyorum çünkü bir hikayenin nasıl oluşturulacağının sırrının bu olduğunu düşünüyorum. Acı verici deneyimlerin öyküsünü nasıl ürettiğimizi düşünmek, araştırmak, denemek ilgimi çekiyor.. Raúl Zurita'yı bile düşünüyorum çünkü eserlerinde çok fazla ölüm ve diriliş var, özellikle de ıssız Şili'den bahsederken ve diktatörlük tarafından öldürülenlerin nerede olduğunu merak ederken. Ve onun şiirinde ölenler diriltilir.
– Kurmaca ve anlatıda ilginizi çeken başka şeyler nelerdir?
-Okumayı gerçekten seviyorum. Çağdaşlarımı düşündüğümde, şu anda Arjantin'de, tabii ki Mariana Enriquez'de olduğum için, aynı zamanda Marina Closs, Fernanda Melchor, María Fernanda Ampuero ve Federico Falco'yla da çok ilgileniyorum.
–Adını verdiğiniz yazarların ortak bir yanı var; terörü yerel düzeyde araştırmak için yerel mitleri kullanıyorlar. Sen de yap…
-Evet kesinlikle. Şu söylenebilir And Gotiği yapıyorum. Elbette o bir hack gotik. Anglo-Sakson kökünü, bu kavramı alıyoruz ve onu başka bir kelime ekleyerek dönüştürüyoruz, örneğin Andean. Veya aniden tropikal gotik. Veya nehir plakası. Bu da ne? Kafa patlıyor. Çünkü gerçekte Konsepte bir hile ile ilgisi varKorku anlatısının inşa unsurlarını kullanan, ancak kaleler, hayaletler ve Drakula ile yalnızca kuzey olmayan başka yerlerden de anlatılan.
–Kitaplarınızda volkanlar teması her zaman var ama Güneş festivalinde elektrikli şamanlar Daha belirgin bir coğrafyadır. Volkanlarda ne buluyorsunuz?
–Volkanlar yeraltının yer kabuğundaki tezahürleridir. Bu bana yazmanın ne olduğunu hatırlatıyor. Ayrıca yanardağın neyi temsil ettiğiyle de çok ilgileniyorum.. Bir anlamda yıkım ve aynı zamanda sürekli yaşamın bilgisi. Çünkü harekete geçtiklerinde insanları, hayvanları öldürüyorlar, yollarına çıkan her şeyi yok ediyorlar ama birkaç yıl sonra o toprak verimli toprak haline geliyor. Ve yine şamanların aynı sürekli ölüm ve diriliş hareketidir. Bu bana çok muhteşem ve düşünmesi çok ilginç geliyor. Varoluş gösterisi.
Monica Ojeda temel
- 1988'de Ekvador'da doğdu. Sosyal İletişim diploması, Edebi Yaratılış ve Kültür Teorisi ve Eleştiri alanında yüksek lisans derecesi var ve Santiago de Guayaquil Katolik Üniversitesi'nde ders veriyor.
- O romanların yazarıdır Silva'nın şekil bozukluğu (Alba Anlatı Ödülü, 2014), iğrenç (2016) ve Çene (2018), şiir koleksiyonlarından Taş döngüsü (2015) ve sütün tarihi (2020) ve hikayelerin hacmi El ilanları (2020).
- Hay Festivali tarafından 2017 Bogotá39 listesinde Latin Amerika'nın en alakalı edebi seslerinden biri olarak seçildi ve edebiyat kariyeri nedeniyle Prince Claus Fund'dan Yeni Nesil Ödülü 2019'a layık görüldü.
- 2021 yılında seçildi Granta İspanyolcanın otuz beş yaşın altındaki en iyi yirmi beş anlatıcısından biri olarak.