celikci
New member
22 Şubat 1933'te New York'taki küçük bir odada, beş adam hareketsiz bir bedene dikkatlice gözlemliyor. Sarı bir lambanın ışığı, kimin uykuda göründüğünün yüzünü aydınlatmayı başarır. Michael Malloy ile ilgili. Etrafındaki insanlar, bu sefer, daha sonra bileceklerine biraz daha yaklaşmak için bile cesarete cesaret edemezler. Michael'ın, sigorta toplamak için hayatlarını almaya çalıştıklarında birçok kez olduğu gibi aniden uyanabileceğini biliyorlar. Böylece, onlara darbe, Malloy'un tekrar soracağı boğuk hırıltıyla karşılaşmak olacaktır: bir cam daha!
İrlandalı göçmen, tanımlanmış, alkolik ve işsizMalloy, zehirlerden, kazalardan ve hipotermi gecelerinden kurtulan “Ölümsüz” olarak bilinir. Bu nedenle, gazeteler Iron Mike'ı vaftiz edecekti ve tarihi, neredeyse bir asır sonra, Hamill Trio House of Hamill Trio gibi popüler şarkılarda bile, “Malloy adamı sabah ölmeyecek / görmeyecek” diye bir kentsel efsane, trajedi ve siyah komedinin bir karışımı olacak.
Ama dün gece, kapalı ve boğucu odada bir şey değişti ve durumunda belirsizlik hüküm sürdü: Malloy bir sonraki dönüşü için güç aldı mı yoksa kesinlikle öldü mü?
Michael Malloy'un sarhoş olduğu bar
Bir Evsiz
Michael Malloy, 1873 yılında İrlanda'nın Donegal İlçesinde doğdu, yoksulluk ve Amerika'ya yönelik büyük göç ile işaretlenmiş bir bölge. Birçok vatandaşlık gibi, 19. yüzyılın sonunda New York'a daha iyi bir yaşam arayışı içinde geldi.
Başta, Malloy itfaiyeci olarak çalıştıyangınların bar dövüşleri kadar sık olduğu bir şehirde risk. Sonrasında, Fabrikalarda sabit bir mühendis olarak istihdam aldı, kazanlar ve buhar sistemlerini kullandı. Zor ama saygın esnaflardı ve bir süredir Malloy bir kurs bulmuş gibiydi.
Bununla birlikte, yalnızlık ve hayal kırıklığı ağırlığı onu alkolde kaybolmaya itti. New York'taki yaşam fakir göçmenler için yüz ve acımasızdı. Yakında, gizli çubuklar sığınakları ve ucuz viski oldu. 20'li yıllara gelindiğinde Malloy her şeyi kaybetmişti: ev, iş, haysiyet. Sokaklarda dolaştı, birkaç içki karşılığında herhangi bir görev için ellerini teklif etti.
Büyük Buhran New York'a çarptı ve binlerce insanı sokakta bıraktı. Zaten güvencesiz yaşama alışkın olan Malloy, farkı zar zor fark etti. Parklar bankalarında uyudu, orada bulduklarını yedi ve günleri yasağa rağmen alkolün serbestçe çalıştığı konuşmalarda, gizli çubuklarda geçirdi.
Üçüncü Cadde'de Tony Marino'nun sahibi olduğu barlardan birindeydi, burada şekillenmeye başladı Malloy'u öldürme ve sigorta toplama planı. Sahibi ona hor görme ve açgözlülükle baktı ve ekonomik depresyon tarafından dövülen bir grup adamla birlikte onu açtı: Joseph “Red” Murphy, Francis Pasqua, Hershey Green ve Daniel Kriesberg.
Basit karikatür kötü adamları değil, Malloy gibi sistemin kurbanları, biraz daha şans ve daha az etik ile. Yolsuz bir sigorta acentesinin yardımıyla, vesileyle icat edilen bir takma ad olan “Nicholas Mellory” adına birkaç politika elde ettiler. Malloy'un kazara ölümü için 3.500 dolardan (yaklaşık 85.000'e eşdeğer) fazla ücret almak amacıyla.
Takip eden şey, Amerikan ceza tarihindeki en beceriksiz ve saçma cinayet girişimlerinden biriydi.
Malloy'a antifriz, şelale, beygir gücü astarı ve sıçan zehiri verildi. Ama hiçbir şey onu öldürmedi.
Malloy'un katillerinden ikisi: Francis Pasqua ve Tony Marino.
Hiç gelmeyen ölüm
İlk strateji basitti: Malloy'un alkolik komaya içmesine izin verin. Ona Marine Bar'da sınırsız bir hesap sundular ve Malloy çaba sarf etmeden kabul etti. Gün geçtikçe, ucuz viski cin ve brendi ile karıştırarak durmayan içtim. Ama ölmekten çok, Malloy canlanıyor gibiydi.
Direnişi, bahsi yükseltmeye karar veren komplocuları şaşırttı. Bir sonraki adım, alkolü bir antifriz ile değiştirmekti. Malloy aynı doğallık ve teminat etkileri olmadan içti. Dekonluklu, daha fazlası içindiler ve Avarás, daha sonra beygir gücü ve son olarak sıçan zehirleri için antifriz değiştirdiler. Hiçbir şey işe yaramadı.
Ponzoñas'ın emilimini önleyerek bir panzehir görevi gören bir madde olan etanol tüketimi, hayatta kalmalarının etkili bir nedeni olarak belirlenebilir. Komplocular pes etmediler ve giderek daha garip yöntemler tasarladılar.
Ona, viski ile deniz ürünlerinin bir karışımını yuturken birisinin öldüğü aşılamaya dayanarak metil alkolle batırılmış çiğ istiridye teklif edildi. Şüphe olmadan Malloy, daha sonra gelen her şeyi yuttu, o çürük sardalyalar, zehir ve halı saplamaları gibi. Sonunda, Malloy başka bir eşitlik istedi.
Bir kış gecesi olan Malloy o kadar çok sarhoştu ki nedenlere katılmadı ve komplocular onu dışarıya atma fırsatını yakaladı. Yoğun bir kar yağışı altında yatıyordu ve çıplak göğsünde birkaç buzlu davul boşalttı. Ancak, bazılarına eşlik eden ve diğerlerinden ayrılan kader için Malloy, onu bir sığınağa götüren polis memurları tarafından hızlı bir şekilde toparlandı.
Başka bir durumda, Hershey Green taksisiyle saatte 72 kilometrede boğuldular ve sonsuz kemikleri kırdılar. Ancak, üç hafta hastaneye kaldırıldıktan sonra Malloy barda tekrar ortaya çıktı ve başka bir içecek istedi.
Duruşma bir medya şovuydu. Sanıklardan dördü elektrikli sandalyede idam edildi.
Amerikan basını dava ile bir ziyafet haline geldi.
Tam
Son olarak, 22 Şubat 1933'te yanılmaz bir yöntem kullanmaya karar verdiler. Her şey bilinen ve kolay alanda başladı: sarhoş olmak gerekiyordu. Zaten hazır, onu “kırmızı” Murphy odasına götürdüler, Kömür gazına bağlı bir hortum yerleştirdiler ve boğuldular.
Bu sefer Malloy uyanmadı. Lobar'ın Neumonia'sı Dr. Frank Manzella tarafından imzalanan ölüm sertifikası ölüm nedeni olarak söyledi. Komplocular, sigortayı toplamak için endişeli olan Malloy'u hızla gömdüler. Bununla birlikte, yıkılmaz Demir Mike'ın ani ölümüyle ilgili söylentiler, vücudu çıkaran ve gerçeği keşfeden polis kulaklarına ulaştı.
Duruşma bir medya şovuydu. Beş komplocu, Cinayet Vakfı lakaplı. Dördü 1934'te Sing Sing'deki elektrik sandalyesinde idam edildi. Sadece öfkeye katılan taksici Green, birkaç yıl hapis cezasına çarptırıldı. Suç ortağı olmakla suçlanan Manzella, para cezasıyla cezalandırılabilir ve şüpheli ölüm bildirmediği için küçük bir ceza aldı.
Malloy'un hikayesi radyo programlarına, seri ve şarkı bölümlerine ilham verdi. Tarihi, trajedi ve kara mizahın bir karışımı ve açgözlülük ve iğrenç eylemler arasındaki döngünün gücünü sahneliyor.
Birçok kez ölümle alay eden Michael Malloy, trajedisi yüzünden değil, seferliğe meydan okuduğu inanılmaz kahkaha nedeniyle bir efsane haline geldi. Ne zaman düşeceğini bilmeyen, başka bir fincan istemeye devam etmek için zehirleri, donları ve istismarları geçen İrlandalı göçmenin hikayesi en az bir kesinlik bıraktı: bazen, Ölümsüzlük ölümü yenmeye değil, itaatle ölmeyi reddetmeye bağlıdır.
İrlandalı göçmen, tanımlanmış, alkolik ve işsizMalloy, zehirlerden, kazalardan ve hipotermi gecelerinden kurtulan “Ölümsüz” olarak bilinir. Bu nedenle, gazeteler Iron Mike'ı vaftiz edecekti ve tarihi, neredeyse bir asır sonra, Hamill Trio House of Hamill Trio gibi popüler şarkılarda bile, “Malloy adamı sabah ölmeyecek / görmeyecek” diye bir kentsel efsane, trajedi ve siyah komedinin bir karışımı olacak.
Ama dün gece, kapalı ve boğucu odada bir şey değişti ve durumunda belirsizlik hüküm sürdü: Malloy bir sonraki dönüşü için güç aldı mı yoksa kesinlikle öldü mü?
Michael Malloy'un sarhoş olduğu bar
Bir Evsiz
Michael Malloy, 1873 yılında İrlanda'nın Donegal İlçesinde doğdu, yoksulluk ve Amerika'ya yönelik büyük göç ile işaretlenmiş bir bölge. Birçok vatandaşlık gibi, 19. yüzyılın sonunda New York'a daha iyi bir yaşam arayışı içinde geldi.
Başta, Malloy itfaiyeci olarak çalıştıyangınların bar dövüşleri kadar sık olduğu bir şehirde risk. Sonrasında, Fabrikalarda sabit bir mühendis olarak istihdam aldı, kazanlar ve buhar sistemlerini kullandı. Zor ama saygın esnaflardı ve bir süredir Malloy bir kurs bulmuş gibiydi.
Bununla birlikte, yalnızlık ve hayal kırıklığı ağırlığı onu alkolde kaybolmaya itti. New York'taki yaşam fakir göçmenler için yüz ve acımasızdı. Yakında, gizli çubuklar sığınakları ve ucuz viski oldu. 20'li yıllara gelindiğinde Malloy her şeyi kaybetmişti: ev, iş, haysiyet. Sokaklarda dolaştı, birkaç içki karşılığında herhangi bir görev için ellerini teklif etti.
Büyük Buhran New York'a çarptı ve binlerce insanı sokakta bıraktı. Zaten güvencesiz yaşama alışkın olan Malloy, farkı zar zor fark etti. Parklar bankalarında uyudu, orada bulduklarını yedi ve günleri yasağa rağmen alkolün serbestçe çalıştığı konuşmalarda, gizli çubuklarda geçirdi.
Üçüncü Cadde'de Tony Marino'nun sahibi olduğu barlardan birindeydi, burada şekillenmeye başladı Malloy'u öldürme ve sigorta toplama planı. Sahibi ona hor görme ve açgözlülükle baktı ve ekonomik depresyon tarafından dövülen bir grup adamla birlikte onu açtı: Joseph “Red” Murphy, Francis Pasqua, Hershey Green ve Daniel Kriesberg.
Basit karikatür kötü adamları değil, Malloy gibi sistemin kurbanları, biraz daha şans ve daha az etik ile. Yolsuz bir sigorta acentesinin yardımıyla, vesileyle icat edilen bir takma ad olan “Nicholas Mellory” adına birkaç politika elde ettiler. Malloy'un kazara ölümü için 3.500 dolardan (yaklaşık 85.000'e eşdeğer) fazla ücret almak amacıyla.
Takip eden şey, Amerikan ceza tarihindeki en beceriksiz ve saçma cinayet girişimlerinden biriydi.
Malloy'a antifriz, şelale, beygir gücü astarı ve sıçan zehiri verildi. Ama hiçbir şey onu öldürmedi.
Hiç gelmeyen ölüm
İlk strateji basitti: Malloy'un alkolik komaya içmesine izin verin. Ona Marine Bar'da sınırsız bir hesap sundular ve Malloy çaba sarf etmeden kabul etti. Gün geçtikçe, ucuz viski cin ve brendi ile karıştırarak durmayan içtim. Ama ölmekten çok, Malloy canlanıyor gibiydi.
Direnişi, bahsi yükseltmeye karar veren komplocuları şaşırttı. Bir sonraki adım, alkolü bir antifriz ile değiştirmekti. Malloy aynı doğallık ve teminat etkileri olmadan içti. Dekonluklu, daha fazlası içindiler ve Avarás, daha sonra beygir gücü ve son olarak sıçan zehirleri için antifriz değiştirdiler. Hiçbir şey işe yaramadı.
Ponzoñas'ın emilimini önleyerek bir panzehir görevi gören bir madde olan etanol tüketimi, hayatta kalmalarının etkili bir nedeni olarak belirlenebilir. Komplocular pes etmediler ve giderek daha garip yöntemler tasarladılar.
Ona, viski ile deniz ürünlerinin bir karışımını yuturken birisinin öldüğü aşılamaya dayanarak metil alkolle batırılmış çiğ istiridye teklif edildi. Şüphe olmadan Malloy, daha sonra gelen her şeyi yuttu, o çürük sardalyalar, zehir ve halı saplamaları gibi. Sonunda, Malloy başka bir eşitlik istedi.
Bir kış gecesi olan Malloy o kadar çok sarhoştu ki nedenlere katılmadı ve komplocular onu dışarıya atma fırsatını yakaladı. Yoğun bir kar yağışı altında yatıyordu ve çıplak göğsünde birkaç buzlu davul boşalttı. Ancak, bazılarına eşlik eden ve diğerlerinden ayrılan kader için Malloy, onu bir sığınağa götüren polis memurları tarafından hızlı bir şekilde toparlandı.
Başka bir durumda, Hershey Green taksisiyle saatte 72 kilometrede boğuldular ve sonsuz kemikleri kırdılar. Ancak, üç hafta hastaneye kaldırıldıktan sonra Malloy barda tekrar ortaya çıktı ve başka bir içecek istedi.
Duruşma bir medya şovuydu. Sanıklardan dördü elektrikli sandalyede idam edildi.
Tam
Son olarak, 22 Şubat 1933'te yanılmaz bir yöntem kullanmaya karar verdiler. Her şey bilinen ve kolay alanda başladı: sarhoş olmak gerekiyordu. Zaten hazır, onu “kırmızı” Murphy odasına götürdüler, Kömür gazına bağlı bir hortum yerleştirdiler ve boğuldular.
Bu sefer Malloy uyanmadı. Lobar'ın Neumonia'sı Dr. Frank Manzella tarafından imzalanan ölüm sertifikası ölüm nedeni olarak söyledi. Komplocular, sigortayı toplamak için endişeli olan Malloy'u hızla gömdüler. Bununla birlikte, yıkılmaz Demir Mike'ın ani ölümüyle ilgili söylentiler, vücudu çıkaran ve gerçeği keşfeden polis kulaklarına ulaştı.
Duruşma bir medya şovuydu. Beş komplocu, Cinayet Vakfı lakaplı. Dördü 1934'te Sing Sing'deki elektrik sandalyesinde idam edildi. Sadece öfkeye katılan taksici Green, birkaç yıl hapis cezasına çarptırıldı. Suç ortağı olmakla suçlanan Manzella, para cezasıyla cezalandırılabilir ve şüpheli ölüm bildirmediği için küçük bir ceza aldı.
Malloy'un hikayesi radyo programlarına, seri ve şarkı bölümlerine ilham verdi. Tarihi, trajedi ve kara mizahın bir karışımı ve açgözlülük ve iğrenç eylemler arasındaki döngünün gücünü sahneliyor.
Birçok kez ölümle alay eden Michael Malloy, trajedisi yüzünden değil, seferliğe meydan okuduğu inanılmaz kahkaha nedeniyle bir efsane haline geldi. Ne zaman düşeceğini bilmeyen, başka bir fincan istemeye devam etmek için zehirleri, donları ve istismarları geçen İrlandalı göçmenin hikayesi en az bir kesinlik bıraktı: bazen, Ölümsüzlük ölümü yenmeye değil, itaatle ölmeyi reddetmeye bağlıdır.