celikci
New member
El Oued Oasis'te sıcak bir öğleden sonraydı. Cezayir Sahra'nın kalbinde, güneş ışığı kumlara yansıtıldı. Bir grup Bedevi sigara içen bir Arap genç adamı izledi Palmiye ağacının gölgesinde bir puro.
İle giyinmiş Yanan Ve sıkı bir türban, çocuk herhangi bir gezgin gibi görünüyordu. Ancak Onun yatağında merak uyandıran bir şey vardı: Arapça konuşma şekli, kusursuz ama hafif bir yabancı aksan ve açık gözleri, söyleyebileceğinden daha fazla hikaye aktardı.
O genç adam Aslında Isabelle Eberhardt, Afrika çölünün gizemi ve özgürlüğünde kaybolmak için Cenevre burjuva odalarını terk eden İsviçreli bir kadın.
Isabelle, zamanının diğer kadınları gibi değildi. Erkek gibi giyinmiş, İslam'a dönüştürülen ruhu tüm cinsiyet sözleşmelerine meydan okuduyarış ve sınıf. Üretken bir yazar, yorulmak bilmeyen bir kaşif ve Fransız sömürgecileri rahatsız eden bir asi idi.
Maceralar ve trajedilerle işaretlenmiş kısa hayatı, edebi bir miras bıraktı ve bir asırdan fazla bir süre sonra büyülemeye devam eden kültürel.
Isabelle Wilhelmine Marie Eberhardt, 17 Şubat 1877'de Cenevre'de, alışılmadık bir aile içinde doğdu.
Annesi Nathalie Moerder, Bir Alman aristokratının gayri meşru kızıydı ve bir Rus Yahudi; Babası Alexandre Trophimowsky, Ermeni bir anarşistti ve eski Ortodoks rahip ateiste dönüştü.
Isabelle Eberhardt, çölde seyahat etmek ve not ve kitaplarda anlatmak için Cezayir'de yaşamaya gitti. / Clarín Arşivi
Isabelle'nin eğitimini derinden işaretleyen, felsefe, edebiyat, dil ve bilimlerde oluşturan Trofimowsky idi. Ama her şeyden önce, çocukluğundan beri, Isabelle sosyal normları sorgulamayı öğrendi ve bağımsız bir ruh geliştirmek.
Skandal ve gerginliklerle işaretlenen aile, Nathalie'nin merhum kocasından gelir elde etmesine rağmen göreceli yoksulluk içinde yaşıyordu.
Isabelle, Tolstoy, Rousseau ve Baudelaire gibi yazarları okurken büyüdü ve Sert Gybrine Derneği'nden kaçmayı hayal ediyor.
Çöl büyüsü
Hayal gücü, Fransız Yabancı Lejyonuna katılmak için Cezayir'e kaçan kardeşi Augustin'in mektupları tarafından beslendi. Çöl ve Bedevilerle ilgili hikayelerden etkilenen Isabelle Arapça hikayeler yazmaya başladı Maghreb'deki yaşamdan ilham aldı.
1897'de, babasının ölümünden sonra, Isabelle cesur bir karar verdi: annesiyle birlikte, Cezayir'e gitti, yeni bir başlangıç aradı. Orada dönüşümü başladı. Bône'ye (şu anki Annaba) yerleşti ve Arap yaşam tarzını hızla kabul etti. Kadınları kısıtlayan bir toplumda özgürce hareket etmek için bir adam gibi giyinmişti.
Buna ek olarak, Si Mahmoud Saadi adını alarak İslam oldu. Dönüşümü pratik olmasına rağmen -yerel kültüre daha kolay entegre olmak – Derin bir manevi yakınlık gösterdi İslam'ın kaderci felsefesi ile.
Bu şekilde çöl onun evi ve ilham kaynağı oldu. Isabelle, Sahara'nın en uzak köşelerini keşfetti, genellikle tek başına seyahat ediyor veya göçebeler eşlik etti.
Hayatı çelişkilerle doluydu: bir yandan Arapça kimliğini benimsedi ve bunlardan biri olarak yaşadı; Öte yandan, bir Fransız gazetesinde muhabir olarak çalıştı, El-nowbarNeresi Bedevi halklarının gelenekleri ve mücadeleleri hakkında yazdıçoğu zaman sömürge baskısını eleştiriyor.
Isabelle ücretsiz bir Maghreb'e inanıyordu, aynı zamanda bazen Fransız yetkililerle işbirliği yaptı Çevirmen ve arabulucu olarak, hem hayranları hem de düşmanları kazanıyor.
Gezileri sırasında Isabelle sadece deneyimleri ve bilgileri değil, aynı zamanda karakterleri de aradı. Acı çeken liderler, tüccarlar, lejyonerler ve köylüler Onları hikayelerine dökmek için hikayeler.
Eserleri arasında gibi hikayeler var. Yasminabu kültürler arasındaki imkansız aşkı ve bitmemiş romanı araştırıyor Trimaredeur (VagAbundo)Kendi göçebe hayatını anlattı.
Isabelle Eberhardt Sahara'ya aşık oldu. / Clarín Arşivi
1901'de Isabelle, hikayelerinden birinden alınan bir bölümden kurtuldu. Behima'da bir Sufi toplantısına katılırken, Bir kılıçla silahlı bir adam ona saldırdı ve onu kolunda ciddi şekilde yaraladı.
Saldırgan Abdallah Ben Mohammed, “Tanrı onu sipariş ettiğini” iddia etmesine rağmen, Isabelle Saldırının Fransız ajanları tarafından kışkırtıldığından şüphelendi. ya da Müslüman topluluğundaki artan etkisinin kıskanç bir dini lideri.
Haftalar süren iyileştikten sonra Isabelle, olağanüstü esneklik gösterdi: sadece değil Saldırganını affetancak duruşmasında, çağdaşlarını şaşırtan bir büyüklük göstererek idam edilmesini istemediğini ilan etti.
Aynı yıl Isabelle Cezayir subayı Slimane Ehnni ile evlendi Spahis (Fransa'nın hizmetinde yerli süvari).
İlişkisi tutkulu ama karmaşıktı. Isabelle özgürlük ve hareket arıyor olsa da, Slimane sessiz ve istikrarlı bir yaşam hayal etti. Bu farklılıklara rağmen, evlilik Isabelle'in sömürge yetkilileri tarafından kovulduktan sonra Cezayir'e dönmesine izin verdi.
Ancak hayat kolay değildi. Çift yoksulluk içinde yaşıyorduve hem Isabelle hem de Slimane, çoğunlukla sıtma olmak üzere tekrarlayan sağlık sorunlarından muzdaripti. Isabelle Al-Akhbar'a yazmaya devam etti, ancak üretimi kırılgan fiziksel durumu ve düzensiz hayatı nedeniyle düzensizdi.
Ekim 1904'te Isabelle ve Slimane, çölün kenarındaki bir yerleşim olan Aïn Séfra'daki bir sığınağa yerleştiler. 21 Ekim'de ani bir sel bölgeyi harap etti. Kaldıkları ev sular tarafından yok edildi. Slimane hayatta kalmayı başardı, ama Isabelle ölü bulundu, bir odun altında ezildi. Sadece 27 yaşındaydım.
Ölümünün trajedisi, hayatı kadar ani ve şiddetli, kaderini mühürledi Efsanevi bir figür.
Isabelle Eberhardt'ın hayatı hakkında bir filmin posteri. / Arşiv
Arkadaşı ve koruyucusu General Hubert Lyautey, Müslüman Sidi Boudjemâa Mezarlığı'nda gömülmesini denetledi. Bir mermer mezar taşı hayatını hatırlıyor ve Arap kültürünü benimsemesi.
Ölümünden sonra el yazmaları, Victor Barrund tarafından kurtarıldı ve yayınlandı. işini parçalardan yeniden inşa etti sel yüzünden hasar gördü. Bazı eleştirmenler bu baskıların gerçekliğini sorgulamış olsa da, Eberhardt'ın edebi ve kültürel etkisi yadsınamaz.
Bugün, bir öncü birçok yönden hatırlanıyor: bir yazar, kaşif, feminist ve sömürgeleştirilmiş halkların savunucusu olarak.
Senin hayatın Zamanının kurallarına meydan okudu, türler, kültürler ve sınıflar arasındaki çizgileri bulanıklaştırdı. Mirası sadece metinlerinde değil, aynı zamanda adını taşıyan Cezayir ve Béchar sokaklarında ve onun gibi dünyanın kenarlarında özgürlük bulan hikayelerde de yaşıyor.
Sömürgecilik tarafından işaretlenen bir yüzyılda Eberhardt farklı bir yol seçti: fethetmek değil, ait. Tarihi bize bunu hatırlatıyor, Bazen, kısa yaşamlar en derin izleri bırakan hayatlardır.
Çok bak
Mastürbasyonu vahşi yöntemlerle “tedavi etmek” isteyen doktorun hikayesi
Çok bak
Percy Fawcett: Amazon'da kaybolan İngiliz Indiana
Çok bak
Son Malon'un tanık ve kronikleştiricisi olan doktor
İle giyinmiş Yanan Ve sıkı bir türban, çocuk herhangi bir gezgin gibi görünüyordu. Ancak Onun yatağında merak uyandıran bir şey vardı: Arapça konuşma şekli, kusursuz ama hafif bir yabancı aksan ve açık gözleri, söyleyebileceğinden daha fazla hikaye aktardı.
O genç adam Aslında Isabelle Eberhardt, Afrika çölünün gizemi ve özgürlüğünde kaybolmak için Cenevre burjuva odalarını terk eden İsviçreli bir kadın.
Isabelle, zamanının diğer kadınları gibi değildi. Erkek gibi giyinmiş, İslam'a dönüştürülen ruhu tüm cinsiyet sözleşmelerine meydan okuduyarış ve sınıf. Üretken bir yazar, yorulmak bilmeyen bir kaşif ve Fransız sömürgecileri rahatsız eden bir asi idi.
Maceralar ve trajedilerle işaretlenmiş kısa hayatı, edebi bir miras bıraktı ve bir asırdan fazla bir süre sonra büyülemeye devam eden kültürel.
Isabelle Wilhelmine Marie Eberhardt, 17 Şubat 1877'de Cenevre'de, alışılmadık bir aile içinde doğdu.
Annesi Nathalie Moerder, Bir Alman aristokratının gayri meşru kızıydı ve bir Rus Yahudi; Babası Alexandre Trophimowsky, Ermeni bir anarşistti ve eski Ortodoks rahip ateiste dönüştü.
Isabelle Eberhardt, çölde seyahat etmek ve not ve kitaplarda anlatmak için Cezayir'de yaşamaya gitti. / Clarín Arşivi
Isabelle'nin eğitimini derinden işaretleyen, felsefe, edebiyat, dil ve bilimlerde oluşturan Trofimowsky idi. Ama her şeyden önce, çocukluğundan beri, Isabelle sosyal normları sorgulamayı öğrendi ve bağımsız bir ruh geliştirmek.
Skandal ve gerginliklerle işaretlenen aile, Nathalie'nin merhum kocasından gelir elde etmesine rağmen göreceli yoksulluk içinde yaşıyordu.
Isabelle, Tolstoy, Rousseau ve Baudelaire gibi yazarları okurken büyüdü ve Sert Gybrine Derneği'nden kaçmayı hayal ediyor.
Çöl büyüsü
Hayal gücü, Fransız Yabancı Lejyonuna katılmak için Cezayir'e kaçan kardeşi Augustin'in mektupları tarafından beslendi. Çöl ve Bedevilerle ilgili hikayelerden etkilenen Isabelle Arapça hikayeler yazmaya başladı Maghreb'deki yaşamdan ilham aldı.
1897'de, babasının ölümünden sonra, Isabelle cesur bir karar verdi: annesiyle birlikte, Cezayir'e gitti, yeni bir başlangıç aradı. Orada dönüşümü başladı. Bône'ye (şu anki Annaba) yerleşti ve Arap yaşam tarzını hızla kabul etti. Kadınları kısıtlayan bir toplumda özgürce hareket etmek için bir adam gibi giyinmişti.
Buna ek olarak, Si Mahmoud Saadi adını alarak İslam oldu. Dönüşümü pratik olmasına rağmen -yerel kültüre daha kolay entegre olmak – Derin bir manevi yakınlık gösterdi İslam'ın kaderci felsefesi ile.
Bu şekilde çöl onun evi ve ilham kaynağı oldu. Isabelle, Sahara'nın en uzak köşelerini keşfetti, genellikle tek başına seyahat ediyor veya göçebeler eşlik etti.
Hayatı çelişkilerle doluydu: bir yandan Arapça kimliğini benimsedi ve bunlardan biri olarak yaşadı; Öte yandan, bir Fransız gazetesinde muhabir olarak çalıştı, El-nowbarNeresi Bedevi halklarının gelenekleri ve mücadeleleri hakkında yazdıçoğu zaman sömürge baskısını eleştiriyor.
Isabelle ücretsiz bir Maghreb'e inanıyordu, aynı zamanda bazen Fransız yetkililerle işbirliği yaptı Çevirmen ve arabulucu olarak, hem hayranları hem de düşmanları kazanıyor.
Gezileri sırasında Isabelle sadece deneyimleri ve bilgileri değil, aynı zamanda karakterleri de aradı. Acı çeken liderler, tüccarlar, lejyonerler ve köylüler Onları hikayelerine dökmek için hikayeler.
Eserleri arasında gibi hikayeler var. Yasminabu kültürler arasındaki imkansız aşkı ve bitmemiş romanı araştırıyor Trimaredeur (VagAbundo)Kendi göçebe hayatını anlattı.
1901'de Isabelle, hikayelerinden birinden alınan bir bölümden kurtuldu. Behima'da bir Sufi toplantısına katılırken, Bir kılıçla silahlı bir adam ona saldırdı ve onu kolunda ciddi şekilde yaraladı.
Saldırgan Abdallah Ben Mohammed, “Tanrı onu sipariş ettiğini” iddia etmesine rağmen, Isabelle Saldırının Fransız ajanları tarafından kışkırtıldığından şüphelendi. ya da Müslüman topluluğundaki artan etkisinin kıskanç bir dini lideri.
Haftalar süren iyileştikten sonra Isabelle, olağanüstü esneklik gösterdi: sadece değil Saldırganını affetancak duruşmasında, çağdaşlarını şaşırtan bir büyüklük göstererek idam edilmesini istemediğini ilan etti.
Aynı yıl Isabelle Cezayir subayı Slimane Ehnni ile evlendi Spahis (Fransa'nın hizmetinde yerli süvari).
İlişkisi tutkulu ama karmaşıktı. Isabelle özgürlük ve hareket arıyor olsa da, Slimane sessiz ve istikrarlı bir yaşam hayal etti. Bu farklılıklara rağmen, evlilik Isabelle'in sömürge yetkilileri tarafından kovulduktan sonra Cezayir'e dönmesine izin verdi.
Ancak hayat kolay değildi. Çift yoksulluk içinde yaşıyorduve hem Isabelle hem de Slimane, çoğunlukla sıtma olmak üzere tekrarlayan sağlık sorunlarından muzdaripti. Isabelle Al-Akhbar'a yazmaya devam etti, ancak üretimi kırılgan fiziksel durumu ve düzensiz hayatı nedeniyle düzensizdi.
Ekim 1904'te Isabelle ve Slimane, çölün kenarındaki bir yerleşim olan Aïn Séfra'daki bir sığınağa yerleştiler. 21 Ekim'de ani bir sel bölgeyi harap etti. Kaldıkları ev sular tarafından yok edildi. Slimane hayatta kalmayı başardı, ama Isabelle ölü bulundu, bir odun altında ezildi. Sadece 27 yaşındaydım.
Ölümünün trajedisi, hayatı kadar ani ve şiddetli, kaderini mühürledi Efsanevi bir figür.
Arkadaşı ve koruyucusu General Hubert Lyautey, Müslüman Sidi Boudjemâa Mezarlığı'nda gömülmesini denetledi. Bir mermer mezar taşı hayatını hatırlıyor ve Arap kültürünü benimsemesi.
Ölümünden sonra el yazmaları, Victor Barrund tarafından kurtarıldı ve yayınlandı. işini parçalardan yeniden inşa etti sel yüzünden hasar gördü. Bazı eleştirmenler bu baskıların gerçekliğini sorgulamış olsa da, Eberhardt'ın edebi ve kültürel etkisi yadsınamaz.
Bugün, bir öncü birçok yönden hatırlanıyor: bir yazar, kaşif, feminist ve sömürgeleştirilmiş halkların savunucusu olarak.
Senin hayatın Zamanının kurallarına meydan okudu, türler, kültürler ve sınıflar arasındaki çizgileri bulanıklaştırdı. Mirası sadece metinlerinde değil, aynı zamanda adını taşıyan Cezayir ve Béchar sokaklarında ve onun gibi dünyanın kenarlarında özgürlük bulan hikayelerde de yaşıyor.
Sömürgecilik tarafından işaretlenen bir yüzyılda Eberhardt farklı bir yol seçti: fethetmek değil, ait. Tarihi bize bunu hatırlatıyor, Bazen, kısa yaşamlar en derin izleri bırakan hayatlardır.
Çok bak
Mastürbasyonu vahşi yöntemlerle “tedavi etmek” isteyen doktorun hikayesi
Çok bak
Percy Fawcett: Amazon'da kaybolan İngiliz Indiana
Çok bak
Son Malon'un tanık ve kronikleştiricisi olan doktor