celikci
New member
Yurtiçi moda, evin tekstili için başka bir fırsat
Baraj, önlükler, hakemler ve çarşaflarla kıyafet yapmaya adanmıştır. Fotoğraf: Nezaket barajı.
Buna ek olarak öncülük etmek yerleşmek Palermo 2000'li yılların başlarında bir moda mahallesine dönüşmeye başladığında, Baraj, şu anda çevrimiçi formatta ve ara sıra satış toplantılarında – onu takip edenler için ibadet haline gelen mağaza, mağaza Yirmi yıldan fazla bir süredir.
Ayrıca Carola Besassofirmanın tasarımcısı ve kurucusu Upcycling hakkında konuşma zamanına atıfta bulunaraktemel olarak mevcut olanlar, şimdi yeni bir kullanım için istifa eden giysiler geliştirmekten oluşan kaynak.
Bu mod daha sonra, farklı ülkelerde bile tüm evlerin günlük senaryosunun bir parçası olduğu için görünmeye bile çıkmayan diğer kumaşlara genişledi.
“Başından beri bu malzemelerle çalıştım, ama onları tesiste satışa sunmaya teşvik edilmedim”– Besasso, pandemi sırasında bu parçalara görünürlük vermeye cesaret eden kabul ediyor. İlk neydi? Göğsüne el dokumalı bir mutfak genera uygulandı.. Başlamak için tekme buydu Evden diğer tekstillerle tasarımlar yapın; Tekrarlayıcılar, tabakalar, önlükler, çok dengeli ızgara ve zemin bezi dahildir.
Fayda? Yazarına göre, bu yapma şekli çoğunlukla duygusaldır, çünkü zaten bağışlayan insanlarla, haksız bir şekilde bağlantılıdır. yeniden düzenlemek. “Birisi bu giysiyi seçtiğinde ve hayatı kendi tarihleriyle uzattığında erdemli daire biter.”
Bu süreç, moda endüstrisi tarafından üretilen kirlilik sisteminin bir parçası değildir. Aynı zamanda, markanın anlatısıyla ve onu seçen kitlenin hikayeye bağlandığı başka bir şey var.
“Onlara her zaman bu giysinin nereden geldiğini ve rotanın gerektirdiği tüm sevgiyi söylüyorum,” İşaret ediyor. Her şeyin küreselleştiği ve standartlaştırıldığı bir hediyenin aksine, Besasso için kitle tüketim paradigmasından kaçan daha fazla insan var.
Battaniye olan paltolar
Lindor'un giysilerin cinsiyeti yoktur. Tasarımcılar battaniyeleri paltolara öğretiyor. Fotoğraf: Lindor
Çok kızlardan arkadaşlar, lTasarımcılar Leonor Barreiro ve Lourdes Chicco Ruiz her zaman battaniyelere çekildi. Hem baskılar için, renkler, dokular hem de sağladıkları koruma için. Bu öğelerde, bu ürünlere dayanarak yapılan katları geliştirmek için malzemeyi buldular. Estetik sorun duygusal bir bileşen ekledi, çünkü ek olarak ev, anılar, bağlılık ve ilham nesneleri ile ilgilidir.
“Bizi eğlenceli bir şey uyandırıyorlar” Her vücuda giden şekli bulmak için oynadıkları makaleleri belirtiyorlar. Nasıl yapıyorlar? Önce battaniyeyi kesmeye karar verene kadar bükerler ve açarlar, daha sonra aşırı dikkatle elle dikerler, çünkü sağlam bir görünüme sahip olmalarına rağmen hala çok hassas olan malzemelerdir.
Buna karşılık, giysilerin ne aksesuarları ne de avios yoktur. Müşterilerin evde sahip oldukları parçalar olabilir ve tasarımcılar tarafından geliştirilmelerini sağlayabilirler. Başka bir olasılık, daha önce bilgiye sahip olmanız gerekmeyen “Battaniyenizi getirdim, birlikte yapıyoruz” atölyesine katılmaktır, aksine, orada onları kesmeyi ve dikiş noktalarını ve dikişleri öğretirler. kıyafetleri bir araya getirin.
Ayrıca Müşteriler onları yapmayı öğrenecek şekilde kalıpları serbest bırakma eğilimine bahse girerler, moda yaratıcı ortakları gibi bir şey. “İsteyenler için ana modeli paylaşıyoruz, indirebilir ve kendi Lindor'unuzu yapabilirsiniz”ifade ediyorlar. “Erişimi demokratikleştirmek ve sürdürülebilir alternatifleri teşvik etmek için” diye ekliyorlar.
Hangi kitleye işaret ediyorlar? “Onlar cinsiyetsiz giysiler”, Netleştiriyorlar. “Tersinir, çalıştığımız tekstil tarafından bir şekilde belirlenen kesimler ve boyutlarla,” diye ekliyorlar. Bu demektir ki Önceden kurulmuş boyutlar yoktur ve bunlar temel kıyafetlerdir. Bazıları tekillik ve tasarımla ilgileniyor, diğerleri, biraz kumaştan bir kumaş kurtarmak istiyorlar, “kendiniz yap” ı teşvik edenler de var.
Giyim
Florencia Alvian ve Julieta Licandro Meta, 30 tasarımcı, geliştirilen dismisik projesi Andrea Saltzman tarafından yönetilen UBA sandalyesinde sunuldu.
UBA'nın Mimarlık, Tasarım ve Şehircilik Fakültesi tarafından Giyim ve Tekstil Giyim Kariyerinin Yepyeni Mezunları, Fikirlerini “Belirsizliği Geçiş” sergisi içinde açıkladılar. Bu yıl ProA21'de Andrea Saltzman tarafından yönetilen sandalyeyi sundu.
Böylece Florencia Alvian ve Julieta Licandro Meta, Alt 30 tasarımcı, Orieundas de Río Negro ve Buenos Aires, Atalarının arşivlerinden geçmişe bir gezi yaptılar. Bu onun ana ilgi kaynağı Masaüstüne odaklanarak, Anekdotlar ve her ikisinin de büyükannelerinin rolü.
“En büyük zorluğumuz, birbirleriyle diyalog yapan bir giysi ailesinde bu hassasiyet ve tatlılık hissini yakalamaktı.” Bunlar bir hikaye anlatabilecek bir portre oluşturmak için tasarlandı. “Neredeyse Anılarımız için icat ettiğimiz fantezi kostümleri”, Belirtiyorlar.
Kıyafetlere nüfuz etmek için yaratıcı süreç neydi? Oldukça kendiliğinden çalıştılar ve vurgu, nihayet vermek istediklerini bulana kadar deneme ve hata üzerindeydi. Bunu yapmak için Tasarladıkları kıyafetleri tahsis edecekleri evreni hayal etmek zorundaydılar; Bu masa nasıl olurdu, etraflarında oturacaktı, kokuların ve lezzetlerin ne olacağı ve aynı zamanda masa örtüsü kumaşının nasıl düşeceği ve mutfak apronunun nasıl ayarlandığı. Bunlar başlangıçta ortaya çıkan sorulardan bazılarıydı– Tipolojiler geliştirmek için bir yöntem elde edene kadar.
Önümüzdeki yıllarda moda nasıl olacağını düşünüyorsunuz? “Bu geleceği inşa ettiğine inanıyoruz Ve umarız bu proje, diğer eserler bizim için olduğu gibi birçok kişi için ilham alıyor ”diyorlar. “Hiçbir şey atılmadı”, Israr ediyorlar ve bu ifadeye devam ederken büyükanneleri için bir norm olan bir şeye değer veriyorlar. “Paçavra, masa örtüsü ve atma ile sonsuz ve güzel dünyalar yaratabiliriz.”
Home Eseence ile Tasarımlar
Juliana García Bello yerli malzemelerle çalışıyor. Fotoğraf: Markaların ve tasarımcıların nazikliği.
Buenos Aires Üniversitesi'nden Giyim ve Tekstil Tasarım Kariyeri mezunu, Juliana García Bello zaten on yıldan fazla bir süredir uluslararası podyumlarda deneyime sahip moda dünyasında çalışıyor Ve basit çizgi giysiler, el yapımı ve cinsiyetsiz kullanım ile. Ve en az beş yıl önce gelişmeye başlamayı seçti masa örtüleri, peçeteler ve diğer ev tekstilleri ile giysiler.
Bu karar, Arnhem, Hollanda'da yaşadığı süre boyunca derinleşti ve sürdürülebilir tasarımları için Hong Kong'da verildiği anla çakıştı. Şimdi, birkaç ay boyunca, Rio Grande, Tierra del Fuego, menşe yeri oldu.
Yerli malzemelerle çalışmak neyi temsil ediyor? “Her gün ve tanıdık ile derin bir bağlantı” diyor. Bellek içeren ürünlerde kristalleşen bir şey. Onun için, ona Upcycling yoluyla yeni bir hayat vermek, bir sürdürülebilirlik eylemi ve aynı zamanda günlük yaşamın bir parçası olan nesnelere bir övgüdür.
Bunu zaten var olanı onurlandırmanın ve yaratıcılığı yakınlardan keşfetmenin bir yolu olarak anlıyor. “Sıradanları olağanüstü, benzersiz ve anlamla yüklü bir şeye dönüştürmek için” diye açıklıyor. Başladığında, bu yapma şekli hala yenidi, ancak zamanla değişim önemli hale geldi ve modanın katlanarak büyüdüğü çevresel etkinin farkındalığı.
“Daha önce bir niş olan, şimdi küresel bir trend haline geliyor,” Analiz ediyor ve ekliyor: “Başından beri bu hareketin bir parçası olduğum için gurur duyuyorum.”
Vurgulanacak herhangi bir giysiye var mı? Büyükannesi Dora ile işbirliği içinde oluşturulan IDA Vakfı Arşivinin hala bir parçası olan bir yelek. Bunu yapmak için komşularından gömlekleri ve bir dolguları yeniden kullandı. Bu giysi aynı zamanda La Plata'dan Tierra del Fuego'ya ailesiyle birlikte 3000 kilometre uzaklıkta tutulan aile ilişkilerini de açıklıyor.
Baraj, önlükler, hakemler ve çarşaflarla kıyafet yapmaya adanmıştır. Fotoğraf: Nezaket barajı.
Buna ek olarak öncülük etmek yerleşmek Palermo 2000'li yılların başlarında bir moda mahallesine dönüşmeye başladığında, Baraj, şu anda çevrimiçi formatta ve ara sıra satış toplantılarında – onu takip edenler için ibadet haline gelen mağaza, mağaza Yirmi yıldan fazla bir süredir.
Ayrıca Carola Besassofirmanın tasarımcısı ve kurucusu Upcycling hakkında konuşma zamanına atıfta bulunaraktemel olarak mevcut olanlar, şimdi yeni bir kullanım için istifa eden giysiler geliştirmekten oluşan kaynak.
Bu mod daha sonra, farklı ülkelerde bile tüm evlerin günlük senaryosunun bir parçası olduğu için görünmeye bile çıkmayan diğer kumaşlara genişledi.
“Başından beri bu malzemelerle çalıştım, ama onları tesiste satışa sunmaya teşvik edilmedim”– Besasso, pandemi sırasında bu parçalara görünürlük vermeye cesaret eden kabul ediyor. İlk neydi? Göğsüne el dokumalı bir mutfak genera uygulandı.. Başlamak için tekme buydu Evden diğer tekstillerle tasarımlar yapın; Tekrarlayıcılar, tabakalar, önlükler, çok dengeli ızgara ve zemin bezi dahildir.
Fayda? Yazarına göre, bu yapma şekli çoğunlukla duygusaldır, çünkü zaten bağışlayan insanlarla, haksız bir şekilde bağlantılıdır. yeniden düzenlemek. “Birisi bu giysiyi seçtiğinde ve hayatı kendi tarihleriyle uzattığında erdemli daire biter.”
Bu süreç, moda endüstrisi tarafından üretilen kirlilik sisteminin bir parçası değildir. Aynı zamanda, markanın anlatısıyla ve onu seçen kitlenin hikayeye bağlandığı başka bir şey var.
“Onlara her zaman bu giysinin nereden geldiğini ve rotanın gerektirdiği tüm sevgiyi söylüyorum,” İşaret ediyor. Her şeyin küreselleştiği ve standartlaştırıldığı bir hediyenin aksine, Besasso için kitle tüketim paradigmasından kaçan daha fazla insan var.
Battaniye olan paltolar
Çok kızlardan arkadaşlar, lTasarımcılar Leonor Barreiro ve Lourdes Chicco Ruiz her zaman battaniyelere çekildi. Hem baskılar için, renkler, dokular hem de sağladıkları koruma için. Bu öğelerde, bu ürünlere dayanarak yapılan katları geliştirmek için malzemeyi buldular. Estetik sorun duygusal bir bileşen ekledi, çünkü ek olarak ev, anılar, bağlılık ve ilham nesneleri ile ilgilidir.
“Bizi eğlenceli bir şey uyandırıyorlar” Her vücuda giden şekli bulmak için oynadıkları makaleleri belirtiyorlar. Nasıl yapıyorlar? Önce battaniyeyi kesmeye karar verene kadar bükerler ve açarlar, daha sonra aşırı dikkatle elle dikerler, çünkü sağlam bir görünüme sahip olmalarına rağmen hala çok hassas olan malzemelerdir.
Buna karşılık, giysilerin ne aksesuarları ne de avios yoktur. Müşterilerin evde sahip oldukları parçalar olabilir ve tasarımcılar tarafından geliştirilmelerini sağlayabilirler. Başka bir olasılık, daha önce bilgiye sahip olmanız gerekmeyen “Battaniyenizi getirdim, birlikte yapıyoruz” atölyesine katılmaktır, aksine, orada onları kesmeyi ve dikiş noktalarını ve dikişleri öğretirler. kıyafetleri bir araya getirin.
Ayrıca Müşteriler onları yapmayı öğrenecek şekilde kalıpları serbest bırakma eğilimine bahse girerler, moda yaratıcı ortakları gibi bir şey. “İsteyenler için ana modeli paylaşıyoruz, indirebilir ve kendi Lindor'unuzu yapabilirsiniz”ifade ediyorlar. “Erişimi demokratikleştirmek ve sürdürülebilir alternatifleri teşvik etmek için” diye ekliyorlar.
Hangi kitleye işaret ediyorlar? “Onlar cinsiyetsiz giysiler”, Netleştiriyorlar. “Tersinir, çalıştığımız tekstil tarafından bir şekilde belirlenen kesimler ve boyutlarla,” diye ekliyorlar. Bu demektir ki Önceden kurulmuş boyutlar yoktur ve bunlar temel kıyafetlerdir. Bazıları tekillik ve tasarımla ilgileniyor, diğerleri, biraz kumaştan bir kumaş kurtarmak istiyorlar, “kendiniz yap” ı teşvik edenler de var.
Giyim
UBA'nın Mimarlık, Tasarım ve Şehircilik Fakültesi tarafından Giyim ve Tekstil Giyim Kariyerinin Yepyeni Mezunları, Fikirlerini “Belirsizliği Geçiş” sergisi içinde açıkladılar. Bu yıl ProA21'de Andrea Saltzman tarafından yönetilen sandalyeyi sundu.
Böylece Florencia Alvian ve Julieta Licandro Meta, Alt 30 tasarımcı, Orieundas de Río Negro ve Buenos Aires, Atalarının arşivlerinden geçmişe bir gezi yaptılar. Bu onun ana ilgi kaynağı Masaüstüne odaklanarak, Anekdotlar ve her ikisinin de büyükannelerinin rolü.
“En büyük zorluğumuz, birbirleriyle diyalog yapan bir giysi ailesinde bu hassasiyet ve tatlılık hissini yakalamaktı.” Bunlar bir hikaye anlatabilecek bir portre oluşturmak için tasarlandı. “Neredeyse Anılarımız için icat ettiğimiz fantezi kostümleri”, Belirtiyorlar.
Kıyafetlere nüfuz etmek için yaratıcı süreç neydi? Oldukça kendiliğinden çalıştılar ve vurgu, nihayet vermek istediklerini bulana kadar deneme ve hata üzerindeydi. Bunu yapmak için Tasarladıkları kıyafetleri tahsis edecekleri evreni hayal etmek zorundaydılar; Bu masa nasıl olurdu, etraflarında oturacaktı, kokuların ve lezzetlerin ne olacağı ve aynı zamanda masa örtüsü kumaşının nasıl düşeceği ve mutfak apronunun nasıl ayarlandığı. Bunlar başlangıçta ortaya çıkan sorulardan bazılarıydı– Tipolojiler geliştirmek için bir yöntem elde edene kadar.
Önümüzdeki yıllarda moda nasıl olacağını düşünüyorsunuz? “Bu geleceği inşa ettiğine inanıyoruz Ve umarız bu proje, diğer eserler bizim için olduğu gibi birçok kişi için ilham alıyor ”diyorlar. “Hiçbir şey atılmadı”, Israr ediyorlar ve bu ifadeye devam ederken büyükanneleri için bir norm olan bir şeye değer veriyorlar. “Paçavra, masa örtüsü ve atma ile sonsuz ve güzel dünyalar yaratabiliriz.”
Home Eseence ile Tasarımlar
Buenos Aires Üniversitesi'nden Giyim ve Tekstil Tasarım Kariyeri mezunu, Juliana García Bello zaten on yıldan fazla bir süredir uluslararası podyumlarda deneyime sahip moda dünyasında çalışıyor Ve basit çizgi giysiler, el yapımı ve cinsiyetsiz kullanım ile. Ve en az beş yıl önce gelişmeye başlamayı seçti masa örtüleri, peçeteler ve diğer ev tekstilleri ile giysiler.
Bu karar, Arnhem, Hollanda'da yaşadığı süre boyunca derinleşti ve sürdürülebilir tasarımları için Hong Kong'da verildiği anla çakıştı. Şimdi, birkaç ay boyunca, Rio Grande, Tierra del Fuego, menşe yeri oldu.
Yerli malzemelerle çalışmak neyi temsil ediyor? “Her gün ve tanıdık ile derin bir bağlantı” diyor. Bellek içeren ürünlerde kristalleşen bir şey. Onun için, ona Upcycling yoluyla yeni bir hayat vermek, bir sürdürülebilirlik eylemi ve aynı zamanda günlük yaşamın bir parçası olan nesnelere bir övgüdür.
Bunu zaten var olanı onurlandırmanın ve yaratıcılığı yakınlardan keşfetmenin bir yolu olarak anlıyor. “Sıradanları olağanüstü, benzersiz ve anlamla yüklü bir şeye dönüştürmek için” diye açıklıyor. Başladığında, bu yapma şekli hala yenidi, ancak zamanla değişim önemli hale geldi ve modanın katlanarak büyüdüğü çevresel etkinin farkındalığı.
“Daha önce bir niş olan, şimdi küresel bir trend haline geliyor,” Analiz ediyor ve ekliyor: “Başından beri bu hareketin bir parçası olduğum için gurur duyuyorum.”
Vurgulanacak herhangi bir giysiye var mı? Büyükannesi Dora ile işbirliği içinde oluşturulan IDA Vakfı Arşivinin hala bir parçası olan bir yelek. Bunu yapmak için komşularından gömlekleri ve bir dolguları yeniden kullandı. Bu giysi aynı zamanda La Plata'dan Tierra del Fuego'ya ailesiyle birlikte 3000 kilometre uzaklıkta tutulan aile ilişkilerini de açıklıyor.