celikci
New member
Otuz yılın altında iseniz, bunu bilmiyor olabilirsiniz McDonald's herhangi biri Burger kralhatta Wendy's, Arjantin'de yerel bir öncüleri vardı. Çağrıldı Pumper NIC Ve 1974'te bir Arjantin tarafından yaratıldı, Miami fikrini getirdi. Kimsenin kendine hizmet vermeye çok alışık olmadığı veya tesislerini hızlı bir şekilde terk etmeye davet edilen rahatsız edici sandalyelerde ülkenin ilk hızlı zinciriydi.
Hamburger sandviçinin özelliği malzemeler ve pansumanlarla dolu da değildi. O zaman, Choripán Fast food Creole. Ama Alfredo Lowenstein onun geldiğini gördü. Fikir, 29 yılına, babasıyla birlikte Amerika Birleşik Devletleri'ne yapılan gezilerden birinde meydana geldi.Nazizm sırasında Almanya'dan kaçan et girişimcisi Luis Lowenstein, Entre Ríos'taki Beery işinde başladı, Buenos Aires'teki kasaplar ve buzdolapları açtı, diğer ülkelere genişledi ve bir milyoner oldu.
Alfredo üç kardeşin en küçüğüydü. Yaşlı Ernesto, Paty Hamburger fabrikasını yaratmıştı (aynı zamanda Las Leñas kayak kompleksinin kurucusuydu); ve Roberto, Medium, tavuklar uzmanlaşmış bir buzdolabı.
Çocuklar ve ergenlerde pumper nic öfkeli.
Pumper Nic, 1974'te Miami'nin fikrini getiren bir Arjantin tarafından yaratıldı.
Bu yüzden babasına da yapabileceğini göstermek istedi. Ve Amerika Birleşik Devletleri'nde hızlı bir yemek zincirinde yemeye gittiğinde bir olasılık olduğunu biliyordu. Arjantin'de benzer bir şey yoktu. Makineleri, işe alınan insanları, mağazacılık, çağrılan akrabaları, Suipacha 435'te renkli bir yer açtı ve 8 Ekim 1974'te ilk pumper NIC'yi açtı.
Kitaba nostaljinin
Hamburger, ülke çapında dağılmış binalardan bir buluşma noktası haline geldi. '80'in sembolü oldu, Ital Park gibi, 1990'da kapanan eğlence parkı. Pumper Nic, gazeteci Solange Levinton'un çocukluğunun bir parçasıydı: “Büyükannem Rosita ile haftalık öğle yemeği sahnesi gibiydibu beni 80'lerin sonunda okulun çıkışına götürdü. Anne büyükannem, en sevdiğim büyükannem. Sekiz yıl yaşındaydım. Her hafta çok beklediğim ve çok kaydedildiğim toplantılardı. O zamandan beri pumper nic'i büyükannemle ilişkilendirdim. “
Bu nostalji dürtüdü, böylece pandeminin ortasında Arjantin'in ilk fast food'unun hikayesini anlatan bir kitapta çalışmaya başladı. Kitap başlık ile yeni çıktı Arjantin'de yapılmış bir rüya (Pumper Nic'in Boom ve Düşüşü), Asteroidin İspanyol Editoryal Kitaplarının III -Kurgu Olmayan Ödülü'nü kazandıktan sonra.
Pumper Nic tam pat, '80.
Levinton, Pumper NIC hakkında Google bilgilerini aradı. Kayıplara videolar ve notlar buldu. Renklerimizin fotoğrafları. “Orada çalıştım”, “Erkek arkadaşımla bir pumper içinde tanıştım” türündeki okuyucuların yorumlarını okuyan notlarda, “Pumper'a …”
O zaman bu okuyuculardan bazılarını yazdı ve Bir zincir hayranları dünyasını keşfetti. Bazıları peçeteler, masa örtüleri ve hatta dönem broşürleri gibi anılar gösterdi. Diğerleri, cazibe anılarına sahip bir VHS kutusu. “Pumper için aşktı. McDonald's veya Burger King'in eski çalışanları olup olmadığını fark ettim ve hayır, hayır var” diyor.
Karantina gevşediğinde, Levinton, zincirin en sembolik yerlerini bilmeye gitti, eski işçilere katıldı, dosya aradı. Haberin genel muayenesinde markanın arkasındaki şirketin tarihine dalıyor. Çok fazla bilgi biriktirdi. Ve yazmaya başladı. “Bunu heyecanlandırıyordu, yeniden keşfediyor,” diyor Levinton Viva.
Son çok üzücü. Ve aynı zamanda çok Arjantinli, bu muhteşem bir şey yapmak ve onu çarpmak.
Solange LevingtonGazeteci
Pumper Nic'in ünlü su aygırı.
Mobur, Frenys veya Chick Nic gibi isimler yeniden ortaya çıktı. Buna, mikrofon kullanan kasiyerlerin istediği bazı yemekler deniyordu, böylece mutfak çalışanlarının müşteriyi hemen tatmin etmek için koştu. Daha sonra yiyecek atacak müşteriler, bir su aygırı ağzını simüle eden çöp kutularında kalırlar.
Pumper NIC '80'de zirvesi vardı; Belki de bu yüzden şimdi, okuma ile Arjantin'de yapılmış bir rüyaJuan Domingo Perón ve Prelude'un ölümü yılı, Arjantin tarihinin en zor askeri darbesine, 1974'te kurulduğunu bilmek şaşırır.
Levinton, “Bunun '80 olduğunu da düşündüm.” Mesele Pumper NIC Her zaman alfonsinist baharla ilişkiliydio zamanların renkleri ve “Pumper NIC / Yemek Yeme / Pumper Nic / Come ve Comping” gibi bir şey söyleyen neşeli şarkı ile. Ve bugün otuzdan fazla, özellikle kırktan fazla olan bizler, nadiren ebeveynlerle arkadaş ve ilk gelinlerle gidiyorduk. Pumper gençliği aştı. Aslında, Soda stereo – o zaman Emerging Band – ilk albümünü Raúl Alfonsín'in varsayımından aylar sonra Suipacha Caddesi'nde sundu.
“Arjantin'de Yapılan Bir Rüya” nın kapağı, Solange Levinton'un kitabı İspanya'da verildi.
Ve bir gün McDonald's geldi
McDonald's palyaçosu pumperın suaygırlarını yiyene kadar her şey az çok iyiydi. Büyük ve kirlenmemiş bir yerle Cabildo Bulvarı'na indi. Temiz banyolar, reklamlar ve elbette Amerikan olmanın izini. Pumper çalışanları, Levinton, rekabetin ne kadar erdemleri olduğunu görmek için caddeyi geçti. Ve Burger King de geldi. Ancak Pumper'ın sahipleri endişelenmedi: Bir değişikliği azaltmak yerine, iyice hızlandılar ve kalite kontrolleri olmadan franchise'lara izin verdiler. Bazılarında empanadalar, sosis veya aşırı ısınmış pizza sattılar. Palyaço en önemli şehirlerde genişlerken kalite azaldı. “Ayağında vurdular “Levinton figürü.
Levinton, eski işçilerin çoğunun kurucunun yakın akrabaları veya politikacıları olduğunu keşfetti. Bazıları aile sözde şirket olmayı bıraktığında öfkeli oldu. Bugün, ona hiçbir şey kalmaması için Suipacha Caddesi'nin tesislerine eşlik eden bir taksiyi işleyen biriyle konuştu. Ve bu, iyi maaş kazanan çalışanlar, bir bankanınkini aşan maaşları olan yöneticilerdi. “Bir kürekle kaldırdılar”Sumume Levinton.
Öylesine Cimbronazo'ydu Pumper, iyi zamanların 90'lı yılları sona erdirdiğini aldı. San Isidro'daki lüks ofis binası boş olmak zorunda kaldı. Pumper el ele gitti. Kurucunun oğlu Diego, devraldığı zamanlar hakkında Levinton ile konuştu. Diğer şeylerin yanı sıra ona bu amaç için asla nostalji olmadığını söyledi.
Soda stereo, ilk albümünü Raúl Alfonsín'in varsayımından aylar sonra Suipacha Caddesi'nde sundu.
Nostalji sahiplerinin iş sözlüğünde değildi. Lİşadamları, daha fazla kelime netleştirdi, iş düşünün. Ve '90'daki Alfredo Lowenstein'ın işletmeleri Paseo Alcorta alışverişi ve 1996'da altı yıllık bir kızın öldüğü Paseo de la Infanta gibi diğerleri, Marcela Iglesias, bir heykel tarafından ezildi. Haber için sorumlu yoktu.
Yargıyı lekeleyen bronzluk vakalarından biriydi.
“McDonald's'a gitmenin fascinab'ın bir flaş olduğunu hatırlıyorumA ”, Levinton'u romanı gençliği hakkında hatırlatıyor. “
2000'lerin sonlarında, son pumper mağazasının tek çalışanı, kapanması ve ayrılması konusunda uyarıldığı bir çağrı alan Villa Gesell'de meydana geldi. Artık hamburger satmıyorlar, ancak plaj için gözlük gibi herhangi bir yiyecek ve hatta Chucheías. “Son çok üzücü, çok üzgünüm. Ve Aynı zamanda çok Arjantinli bir son, muhteşem bir şey yapmak ve onu çarpışmak”, Levinton'u yala.
Alfredo'nun kardeşleriyle konuştu ama Alfredo ile konuşmadı. “Asla röportaj vermedi” diyor. Bilinen şey, Alfredo Lowenstein'ın Miami merkezli 1966'da babası tarafından yaratılan otel ve gayrimenkul endüstrilerine adanmış mega şirket Lionstone Development ile devam ettiğidir. Yaklaşık 80 yaşında ve İtalya'da lüks bir kalede yaşadığı söyleniyor. “Pumper'ın hikayesi – Levinton varsayımı – onu yaşayan ve anılarını kaybedenler olarak ölecek“Ve kapanıyor:” Kitabı yapmayı sevdiğim şey, çok mutlu olduğum yere adalet yapabileceğim. ”
Hamburger sandviçinin özelliği malzemeler ve pansumanlarla dolu da değildi. O zaman, Choripán Fast food Creole. Ama Alfredo Lowenstein onun geldiğini gördü. Fikir, 29 yılına, babasıyla birlikte Amerika Birleşik Devletleri'ne yapılan gezilerden birinde meydana geldi.Nazizm sırasında Almanya'dan kaçan et girişimcisi Luis Lowenstein, Entre Ríos'taki Beery işinde başladı, Buenos Aires'teki kasaplar ve buzdolapları açtı, diğer ülkelere genişledi ve bir milyoner oldu.
Alfredo üç kardeşin en küçüğüydü. Yaşlı Ernesto, Paty Hamburger fabrikasını yaratmıştı (aynı zamanda Las Leñas kayak kompleksinin kurucusuydu); ve Roberto, Medium, tavuklar uzmanlaşmış bir buzdolabı.
Çocuklar ve ergenlerde pumper nic öfkeli.
Pumper Nic, 1974'te Miami'nin fikrini getiren bir Arjantin tarafından yaratıldı.
Bu yüzden babasına da yapabileceğini göstermek istedi. Ve Amerika Birleşik Devletleri'nde hızlı bir yemek zincirinde yemeye gittiğinde bir olasılık olduğunu biliyordu. Arjantin'de benzer bir şey yoktu. Makineleri, işe alınan insanları, mağazacılık, çağrılan akrabaları, Suipacha 435'te renkli bir yer açtı ve 8 Ekim 1974'te ilk pumper NIC'yi açtı.
Kitaba nostaljinin
Hamburger, ülke çapında dağılmış binalardan bir buluşma noktası haline geldi. '80'in sembolü oldu, Ital Park gibi, 1990'da kapanan eğlence parkı. Pumper Nic, gazeteci Solange Levinton'un çocukluğunun bir parçasıydı: “Büyükannem Rosita ile haftalık öğle yemeği sahnesi gibiydibu beni 80'lerin sonunda okulun çıkışına götürdü. Anne büyükannem, en sevdiğim büyükannem. Sekiz yıl yaşındaydım. Her hafta çok beklediğim ve çok kaydedildiğim toplantılardı. O zamandan beri pumper nic'i büyükannemle ilişkilendirdim. “
Bu nostalji dürtüdü, böylece pandeminin ortasında Arjantin'in ilk fast food'unun hikayesini anlatan bir kitapta çalışmaya başladı. Kitap başlık ile yeni çıktı Arjantin'de yapılmış bir rüya (Pumper Nic'in Boom ve Düşüşü), Asteroidin İspanyol Editoryal Kitaplarının III -Kurgu Olmayan Ödülü'nü kazandıktan sonra.
Levinton, Pumper NIC hakkında Google bilgilerini aradı. Kayıplara videolar ve notlar buldu. Renklerimizin fotoğrafları. “Orada çalıştım”, “Erkek arkadaşımla bir pumper içinde tanıştım” türündeki okuyucuların yorumlarını okuyan notlarda, “Pumper'a …”
O zaman bu okuyuculardan bazılarını yazdı ve Bir zincir hayranları dünyasını keşfetti. Bazıları peçeteler, masa örtüleri ve hatta dönem broşürleri gibi anılar gösterdi. Diğerleri, cazibe anılarına sahip bir VHS kutusu. “Pumper için aşktı. McDonald's veya Burger King'in eski çalışanları olup olmadığını fark ettim ve hayır, hayır var” diyor.
Karantina gevşediğinde, Levinton, zincirin en sembolik yerlerini bilmeye gitti, eski işçilere katıldı, dosya aradı. Haberin genel muayenesinde markanın arkasındaki şirketin tarihine dalıyor. Çok fazla bilgi biriktirdi. Ve yazmaya başladı. “Bunu heyecanlandırıyordu, yeniden keşfediyor,” diyor Levinton Viva.
Son çok üzücü. Ve aynı zamanda çok Arjantinli, bu muhteşem bir şey yapmak ve onu çarpmak.
Solange LevingtonGazeteci
Mobur, Frenys veya Chick Nic gibi isimler yeniden ortaya çıktı. Buna, mikrofon kullanan kasiyerlerin istediği bazı yemekler deniyordu, böylece mutfak çalışanlarının müşteriyi hemen tatmin etmek için koştu. Daha sonra yiyecek atacak müşteriler, bir su aygırı ağzını simüle eden çöp kutularında kalırlar.
Pumper NIC '80'de zirvesi vardı; Belki de bu yüzden şimdi, okuma ile Arjantin'de yapılmış bir rüyaJuan Domingo Perón ve Prelude'un ölümü yılı, Arjantin tarihinin en zor askeri darbesine, 1974'te kurulduğunu bilmek şaşırır.
Levinton, “Bunun '80 olduğunu da düşündüm.” Mesele Pumper NIC Her zaman alfonsinist baharla ilişkiliydio zamanların renkleri ve “Pumper NIC / Yemek Yeme / Pumper Nic / Come ve Comping” gibi bir şey söyleyen neşeli şarkı ile. Ve bugün otuzdan fazla, özellikle kırktan fazla olan bizler, nadiren ebeveynlerle arkadaş ve ilk gelinlerle gidiyorduk. Pumper gençliği aştı. Aslında, Soda stereo – o zaman Emerging Band – ilk albümünü Raúl Alfonsín'in varsayımından aylar sonra Suipacha Caddesi'nde sundu.
Ve bir gün McDonald's geldi
McDonald's palyaçosu pumperın suaygırlarını yiyene kadar her şey az çok iyiydi. Büyük ve kirlenmemiş bir yerle Cabildo Bulvarı'na indi. Temiz banyolar, reklamlar ve elbette Amerikan olmanın izini. Pumper çalışanları, Levinton, rekabetin ne kadar erdemleri olduğunu görmek için caddeyi geçti. Ve Burger King de geldi. Ancak Pumper'ın sahipleri endişelenmedi: Bir değişikliği azaltmak yerine, iyice hızlandılar ve kalite kontrolleri olmadan franchise'lara izin verdiler. Bazılarında empanadalar, sosis veya aşırı ısınmış pizza sattılar. Palyaço en önemli şehirlerde genişlerken kalite azaldı. “Ayağında vurdular “Levinton figürü.
Levinton, eski işçilerin çoğunun kurucunun yakın akrabaları veya politikacıları olduğunu keşfetti. Bazıları aile sözde şirket olmayı bıraktığında öfkeli oldu. Bugün, ona hiçbir şey kalmaması için Suipacha Caddesi'nin tesislerine eşlik eden bir taksiyi işleyen biriyle konuştu. Ve bu, iyi maaş kazanan çalışanlar, bir bankanınkini aşan maaşları olan yöneticilerdi. “Bir kürekle kaldırdılar”Sumume Levinton.
Öylesine Cimbronazo'ydu Pumper, iyi zamanların 90'lı yılları sona erdirdiğini aldı. San Isidro'daki lüks ofis binası boş olmak zorunda kaldı. Pumper el ele gitti. Kurucunun oğlu Diego, devraldığı zamanlar hakkında Levinton ile konuştu. Diğer şeylerin yanı sıra ona bu amaç için asla nostalji olmadığını söyledi.
Soda stereo, ilk albümünü Raúl Alfonsín'in varsayımından aylar sonra Suipacha Caddesi'nde sundu.
Nostalji sahiplerinin iş sözlüğünde değildi. Lİşadamları, daha fazla kelime netleştirdi, iş düşünün. Ve '90'daki Alfredo Lowenstein'ın işletmeleri Paseo Alcorta alışverişi ve 1996'da altı yıllık bir kızın öldüğü Paseo de la Infanta gibi diğerleri, Marcela Iglesias, bir heykel tarafından ezildi. Haber için sorumlu yoktu.
Yargıyı lekeleyen bronzluk vakalarından biriydi.
“McDonald's'a gitmenin fascinab'ın bir flaş olduğunu hatırlıyorumA ”, Levinton'u romanı gençliği hakkında hatırlatıyor. “
2000'lerin sonlarında, son pumper mağazasının tek çalışanı, kapanması ve ayrılması konusunda uyarıldığı bir çağrı alan Villa Gesell'de meydana geldi. Artık hamburger satmıyorlar, ancak plaj için gözlük gibi herhangi bir yiyecek ve hatta Chucheías. “Son çok üzücü, çok üzgünüm. Ve Aynı zamanda çok Arjantinli bir son, muhteşem bir şey yapmak ve onu çarpışmak”, Levinton'u yala.
Alfredo'nun kardeşleriyle konuştu ama Alfredo ile konuşmadı. “Asla röportaj vermedi” diyor. Bilinen şey, Alfredo Lowenstein'ın Miami merkezli 1966'da babası tarafından yaratılan otel ve gayrimenkul endüstrilerine adanmış mega şirket Lionstone Development ile devam ettiğidir. Yaklaşık 80 yaşında ve İtalya'da lüks bir kalede yaşadığı söyleniyor. “Pumper'ın hikayesi – Levinton varsayımı – onu yaşayan ve anılarını kaybedenler olarak ölecek“Ve kapanıyor:” Kitabı yapmayı sevdiğim şey, çok mutlu olduğum yere adalet yapabileceğim. ”
